|
 |
 |
 |
 |
|
'Pardon biraz yana kayabilir misiniz, çocuklar göremiyor da'
Çocuklar âleminde hiç istenmeyen veliler, Efes One Love Festival'de sahne alan Black Eyed Peas'i dinlerken hep beraberdiler. Parkorman'da ortaya çıkan tablo ilginçti. Kimi çocuk velisinin yanında olmasından güç alıp azdı, kimi çocuğunsa neşesi kaçtı
Geçen hafta sonu Parkorman'da Efes Pilsen One Love Festival yapıldı ve ilk günkü assolist Black Eyed Peas idi. Etrafta 0-12 yaş grubu çocuklar ve velileri ağırlıktaydı. Veli diye, biliyorsunuz, okul, anaokul, kurs, kreş, kıl, tüy gibi çocukların yoğun olarak bulunduğu çeşitli ortamlarda, orada olmaması, aslında evde oturması gerektiğine inanılan aile büyüğüne diyoruz. En azından çocuklar öyle diyor. Henüz üç yaşında bir yeğenim var, oradan biliyorum. Veli varsa çocuk sıkılır, travmatik yaklaşımlar gösterebilir. Neşeli olan çocuk üzüntüye kapılır, suratı asık çocuk kahkahalar atmaya başlar. En sakin, en sessiz çocuk, velisini gördüğünde azabilir. Velilerden güç alan çocuklar hakkında korkunç hikâyeler anlatıldığını biliyoruz. Genel olarak veliler, çocuklar âleminde istenmeyen varlıklardır.
'SİZİNKİ NELER YİYOR?'
Sadede geleyim, velilerinden arınmış çocuklar kalabalığın muhtelif bölümlerinde çılgınca eğlenirken veliler de kapıda sigara içiyordu. Evet, kesinlikle sallamıyorum. Kulak kabarttım, "Bizimki bir haftadır sayıklıyor," diye dile getirdi bir veli isyanını âdeta sevgili okurlar. Diğeri "Benimki arkada, sizinki nerede?" diye soruyor, kader ortağı ararcasına kendine... Sonra şunu öğrendim, veliler birbirlerine çocuklarını kullanarak acayip hava atıyor. "Bizimki fazla yemiyor ama her gün iki kutu meyve suyu ve bir kutu da süt içiyor. Onun için bu kadar uzun boylu oldu galiba, hah hah hah..." "Valla bizimki hiçbir şey yemiyor ama yine de uzun boylu. E bizde anne baba uzun tabii..." Ben de elimde birayla ortama daldım. "Benim yeğen yemek olayını tamamen çözdü. Etliyi sütlüyü karıştırmıyor. Üç günde bir, bir oturuşta on tane Kinder Surprise yiyor. Boyu şimdiden omzuma geldi." Nasıl? Çocuk sahibi olmak hakikaten hastalık değil mi? Biz muhabbetimize devam ederken kapıda da bir bizi bekleyen servisler eksikti. Arada İstanbul Kültür Sanat Vakfı'ndan (İKSV) Görgün Taner'i gördüm. "Nasılsın," dedim, "Valla çocukları getirdim, ben de burada takılıyorum," dedi. Adamcağız belli ki bütün hafta "Baba bizi Black Eyed Peas'e götür," dinlemiş. Görevini yerine getiriyordu.
ORTALIĞI ÇOCUK BASTI
Black Eyed Peas'in hastası değilim. Bir iki kere dergilerde Fergie'nin şuh bakışlarına denk geldim hepsi budur. Çocukların neden kendisini bu kadar sevdiğini ise modern bilim bile açıklayamıyor. Eskiden yurtdışındaki festivallere filan gittiğimde genç anne babalar ve çocuklarını hep birlikte aynı grubun şarkılarını söylerken görür, bu duruma imrenirdim. "Bizde neden olmuyor böyle şeyler," tarzı klasik cümleler kurardım filan... İşte bakınız gayet de güzel oluyor. "Ortalığı çoluk çocuk bastı," diye üzülüp sızlanmanın da hiç manası yok. Gördüğünüz gibi çoluk çocuk Black Eyed Peas konserine gelecek düzeyde uygar, yeni bir veli kuşağımız var. Çocuğum olsa ben de getirirdim. Ama bir dakika ya... Yine de o festivallerde kapıda bekleyen veliler hatırlamıyorum. Neyse, her şey yavaş yavaş...
MEHMET TEZ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
