Yanlış teşhis piyasaları tedirgin ediyor

2003 yılından bugüne dış konjonktürün de yardımıyla enflasyonla mücadele konusunda oldukça büyük başarı kazanılmıştı. Enflasyon düşerken %15 seviyelerinin "yapışkanlık" nedeniyle daha yavaş geçileceği düşünülmesine rağmen bu seviyeler dahi çok hızlı bir şekilde geçilerek Ocak 2006 itibariyle TÜFE'de %7.93 rakamına erişilmişti. Ancak yılın başından itibaren enflasyonun direnç göstermeye başlayacağı yönünde ciddi işaretler gelmeye başladı. Kurdaki düşüşün cari işlemler dengesinin geldiği seviye olarak enflasyona destek veremeyecek olması, artan petrol fiyatları, düşen faizler nedeniyle artan kredi talebi ve buna bağlı olarak artan iç talep düşen enflasyonunun önündeki en büyük engelleri oluşturdu. Gelinen bu noktada Hükümet'in enflasyondaki yapışkanlığı yenmek için yapısal dönüşümü destekleyen mikro politikaları ve sıkı maliye politikalarını uygulamaya koyması gerekiyordu.
Ancak yılbaşından nisan ayına kadar geçen sürede bütçedeki faiz dışı harcamaların %31.7 oranında artarak 39.12 milyar YTL'ye eriştiğini, gelirlerin ise %26.1 artışla 50.49 milyar YTL olarak gerçekleştiğini görüyoruz. Harcamaların gelirlerden daha hızlı artması Hükümet'in enflasyonla mücadele amacıyla sıkı maliye politikası yerine tam ters istikamette politiklar uyguladığı manasına gelmektedir. Bu durum yatırımcıların gözünden kaçmamıştır.
Merkez Bankası Başkanı'nın atanması süreci bu köşede defalarca tekrar ettiğim şekilde Hükümet tarafından iyi yönetilememiştir. Yatırımcılar bu süreci iyi yönetemeyen Hükümet'in Cumhurbaşkanlığı seçimi ve genel seçim süreçlerini de iyi yönetemeyeceği ve bu süreçte belirsizlik yaşanacağı kanaatine sahip olmuştur.

Dış etkenler de var
Yurt içinde enflasyonla mücadelede sıkıntılar artarken yurt dışında da işler çok iyi gitmemektedir . ABD Merkez Bankası (FED) önümüzdeki döneme ilişkin olarak "önceki dönemlerin aksine" çok net mesajlar verememektedir. 28 Haziran tarihinde yapılacak Açık Piyasa Toplantısı'nda faiz kararının açıklanacak veriler ışığında belirleneceğinin ima edilmesi ileriye dönük belirsizlikleri artırmaktadır. GSMH'nin %7'si düzeyinde cari işlemler açığı veren Türkiye, yabancı yatırımcılar açısında en riskli piyasa olarak algılandığından en fazla satış yapılan piyasalardan birisi de Türkiye olmuştur.

Hareketlilik küçümsenmemeli
Hükümet finansal piyasalardaki yangını sadece uluslararası piyasalardaki hareketin bir yansıması olarak algılamış ve büyük ölçüde küçümsemiştir. Bu nedenle gerekli tedbirleri almakta geç kalmıştır. Hükümet bakanlar aracılığıyla piyasaların sakinleşmesi için çelişkili ve güven vermeyen açıklamalar yapmıştır . Ancak yapılan açıklamaların arkası yeterince doldurulamadığından inandırıcılığı az olmuş ve bundan dolayı piyasalar üzerinde açıklamaların etkisi sınırlı olmuştur.

IMF farklı yorumluyor
Ekonomiden sorumlu Bakan Babacan IMF heyeti ile 23 Mayıs 2006 tarihinde basın toplantısı düzenlemiş ve bu toplantıda enflasyon, büyüme ve cari işlemler konusunda piyasaları rahatlatmaya yönelik açıklamalarda bulunmuştur. Yine aynı basın toplantısında IMF ile devam eden 3. ve 4. gözden geçirmelerin birleştirilerek tamamlandığı ve gözden geçirmelere bağlı olan 1.9 milyar ABD Doları tutarındaki IMF kredisini Türkiye'nin almaya hak kazandığını açıklamıştır. Aynı basın toplantısında IMF Türkiye Masası Şefi Lorenzo Giorgianni'nin açıklamları ise Sayın Bakan'nın açıklamalari ile aynı paralelde olmamıştır . Sayın Giorgianni 3.ve 4. gözden geçirmelerin 3 milyar ABD Doları tutarındaki ek önlemin alınması ön şartına bağlı olarak temmuz ayında tamamlanabileceğini açıklamıştır. Sadece bu basın toplantısı dahi yatırımcıların yeni riskler alma konusunda yeterli derecede istekli olmamasını açıklamaya yetmektedir.
Hükümet çok fazla alternatifi olmayan bir yola girmiştir . Gerçi Başbakan Erdoğan erken seçim ve popülist politika yok diyor. Hükümet, seçime kadar popülüst ekonomik politikları izleyerek daha fazla oy almayı tercih eder ise finansal piyaslardaki kayıplar artacaktır. Diğer taraftan seçimlere kadar sıkı maliye ve para politiklarını izler ise alt gelir grubundan oy kaybına uğrayabilecektir. Her iki yol da Hükümet açısından oy kaybı manasına gelmektedir. Bu gün gelinen noktada en iyi yol ise bu süreci fazla uzatmamaktır. Bu hem kendileri hem Türkiye için daha faydalıdır.