Brüksel notları

İktidar partisi iyi niyetle seçime gitmesini veya cumhurbaşkanı adayı açıklamasını önerenleri dinleyeceğe benzemiyor. Partiye ve Başbakan'a yakın veya onlara akıl verenlerin yazdıklarından da bu türden önerilere itibar etmenin teslimiyetçilik olacağı teması işleniyor. Yapılacak bir seçimi kazanması beklenen iktidar partisinin bu tavrı sürecekse daha çok provokasyona ve acılı günlere de hazır olmak gerekecek herhalde.
Türkiye'nin rejim düşmanı darbeciler nedeniyle, laiklik ekseni üzerinden kutuplaşmayı sürdürmesi daha da içe kapanacağının habercisidir. Halbuki çevrede ve dünyada olup bitenlere çok dikkat edilmesi, hızla değişen rüzgarların yönünü çabucak kavranması gereken bir dönemdeyiz. Gerek ekonomide gerek dış politikada hata marjları bir hayli kısıtlı, hatta yok.
Beklenen veya sürpriz olarak ortaya çıkacak zorlukların üstesinden yalnızca bürokrasinin maharetine güvenerek gelmek kolay değil. Zira ekonomide olsun, dış politikada olsun Türkiye'nin kararlar alması, zor tercihlerde bulunması da gerekecektir. Bunlar için de sağlıklı bir tartışma ortamı, siyasi irade, kurumsal mutabakat kadar kamuoyu desteğinin de sağlanması şarttır. Verilecek kararlar Türkiye'nin temel yönelimleriyle ilgili olacağı kadar, Irak'taki gelişmeler karşısında en doğru siyasi tercihin ne olacağını da kapsayacaktır.

Gazın geçiş hattı ve cazibe
Bu adımlar atılırken önemli bir nirengi noktası AB üyelik süreci olacaktır. Bu bakımdan geçen hafta Brüksel'de Suat Kınıklıoğlu ve Hasan Cemal ile birlikte yaptığımız temaslarda verilen mesajlar önem taşıyor. ABD'de olduğu gibi AB içinde de Rusya'nın bugünkü konjonktürden de yararlanarak elindeki enerji kaynaklarını stratejik silah olarak kullanmak istediğine inanılıyor.
Bu tavrın Türkiye'nin bugüne dek pek dikkate almadığı Orta ve Doğu Avrupa ülkeleri başta olmak üzere AB üyelerinde Rusya'nın enerji tekelini kırma iradesini güçlendirdiğine kuşku yok. Alternatif kaynaklardan gelecek enerjinin Türkiye'den geçmesi gerekeceği için de pek çok ülkede Türkiye'ye bakış stratejik bir boyut da taşımaya başlıyor.
Yani Azeri, Kazak ve Türkmen gazlarının Türkiye üzerinden Avrupa'ya taşınması projeleri AB üyelerini de cezbediyor.

Liderlikler bitap düştü!
AB'nin hayli üst düzey bir bürokratı bu yükselen stratejik profilin önemini teslim ettikten sonra şu uyarıyı da yaptı. "Orta ve uzun vadede Türkiye'nin üyeliği ihtimali bu boyut nedeniyle güçlenecekse de bu rehavete yol açmamalı. Stratejik boyut bir koz olarak değil ilişkileri çeşitlendirecek bir fırsat olarak görülmeli". Gene aynı yetkili AB üyelerinin hemen hepsinde liderliklerin bitap düştüklerini vurguladı. Muhtemelen 2007 yılındaki bir dizi seçim ve değişiklikten sonra bu karanlık tabloda değişme başlayacak. Birlik kendine yeni bir yön çizmeye başlayacaktır.
Türkiye'nin siyasi sistemi de iç çalkantılar nedeniyle kendini ancak 2007 sonlarına doğru toparlamaya başlar. Bu durumda önemli olan raydan çıkmamak, AB hedefini gözden kaçırmayarak reformların takipçisi olmaktır.
Göründüğü kadarıyla ve büyük bir sürpriz yaşanmazsa Kıbrıs konusu müzakerelerin askıya alınmasına yol açmayacak . Kıbrıs ile ilgili analizleri hep yanlış çıkanların iddialarının aksine referandum sonuçlarının Türkiye'ye bir manevra alanı açtığı ortada . 2006 kazasız belasız atlatılırsa bu hükümetin veya yerine gelecek yenisinin AB-Rusya-ABD-İran-Irak matriksinde enerji siyasetini iyi okuyarak strateji üretmesi gerekecektir.