|
 |
 |
 |
 |
|
'Asosyal ve çekingen olduğum doğru'
-"Çok zeki, hazırcevap, her zaman son sözü söyleyen bir adamla, bilakis hayatta hep üçüncü şahıs olmuş, kendini ifade edememiş bir adam"ın mizahı arasındaki fark nedir?
Erol G: Dünya farkı var. Benim yaşadığım dünya çok farklı. Ben yaşadığım dünyayı tarif etmenin bir tarz oluşturacağını düşünüyorum. 'Hazırcevap ol, bir şey söyle,' dendiğinde bunu yapabilen biri olamadım hiç. Öyle bir altyapım yok. Malzemem de yok. O yüzden oradan hoşlanmıyorum. Daha rahat ettiğim için, kendi bölgemdeki insanlar gelsin, onlar benim seyircim olsun, başka şeyler yapayım dedim.
'ANNEM ÇARŞAF GİYERDİ'
- Kendi bölgenizi bir tanımlar mısınız lütfen?
Engin G: Kendi yaşadığım hayatı kastediyorum. O hayat çok becerikli bir hayat değil. Kendi içinde hataları, kusurları olan bir hayat. Çok saftır benim hayatımdaki insan, kötü niyeti yoktur. Çok da tarif edebileceğim bir yer değil aslında. Ben Tokat'ta doğdum. Babam Devlet Demiryolları'nda memurdu. Annem çarşaf giyerdi. Annemle ağabeyim hala Tokat'ta. Ağabeyim elektrikçi. Böyle bir ailede büyüdüm. Hayata böyle bir açıdan baktım. Ben başrol de sevmem mesela. Başrol hamallıktır. Her gün işe gidersin, her gün sahnen vardır. Yardımcı roller ise zevklidir.
- Fırlama değil de asosyal ve çekingen olduğunuzu söyleyenlere siz ne demek istersiniz?
Engin G: Kendi hayatım içinde sosyalim ama genel anlamda asosyalim. Böyle bir tarafım var. Oyunlardan önce mesela korkuyorum. Sakinleşmek için bir kadeh içiyorum.
- Neden korkuyorsunuz?
Engin G: Nasıl bir seyircinin geldiğini bilmiyorsunuz. Bir de kalabalığın önüne çıkmak öyle kolay iş değil. Seyirciyle tanıştıktan bir 10-15 dakika sonra rahatlıyorum.
Erol G: 40-45 yaşında iyice rahatlarsın merak etme.
Engin G: Ama beni çok yükseltiyor bu. Çok heyecanlı olduğum için enerjim de yükseliyor.
Erol G: Heyacanın azalmaz da perde açıldığı zaman daha rahat olursun.
Engin G: Onu çok istiyorum işte. Ben böyle endişeli bekliyorum. Tekniği gelişmiş bir oyuncu da değilim. Onun için her sahne benim için bir dert, bir sıkıntı. Ne yapacağım şimdi diye düşünüyorum.
- Siz küçüklüğünüzden beri mi böyleydiniz?
Engin G: Yok, çocukluğum daha iyiydi! Hiçbir endişe, sorun yoktu. Şimdi oyunculukta daha çekingenim. İyi olmak zorundasın, onun sorumluluğu da var herhalde.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
