Mutluluk budur!..
ÖMER Muz'un sergisinden çıkmışım Odakule'nin hemen yanında.. (Bu hafta sonu yolunuz Beyoğlu'na düşerse uğrayın mutlak..) Keyfim yerinde.. Erkekçe'min ressamlarından Muz gene ne güzel boyamış İstanbul'u.. Ve de biliyor ya, benim Van Gogh/ Ay çiçekleri aşkımı.. Aaaa.. Bir baktım, duvarda ay çiçekleri.. "Koy" dedim "Üzerine kırmızı noktayı koy.. Bu resim benim koleksiyonuma eklendi. Yatak odama koyacağım, her sabah, Ay Çiçekleri ile uyanacağım güneşe.." İstiklal Caddesi'nde yürüyorum. Orta yaşlı bir çift yolumu kesti, el ele yürüyen.. "Hıncal Bey size, Yaşamdan Dakikalar ekibine teşekkür ederiz" diye.. Sorar gibi baktım.. "Bu tatil sabahı Modern Sanatlar Müzesi'ne gittik. Sizin dediğiniz Heykel sergisini gezdik. Sizin dediğiniz dünyanın en güzel manzaralı kafesinde de kahvaltı ettik. Harika saatler yaşadık orda.." Bir yazar için mutluluk bundan başka ne olabilir ki?..
|