|
Karar verdim ayrılmaya...
Karar Verdim Unutmaya kaseti çıktığında karar vermiştim yazmamaya...
O, "Karar verdim ayrılmaya" derken, karar vermiştim 1.5 yıl önceki ayrılık üzerine yazı yazmamaya...
Hayatı anlatırken, özeli anlatmamaya.
Kendi içini dökerken, kendi kadınlarını etrafa dökmemeye...
Karar Verdim Unutmaya kaseti çıktığında karar vermiştim yazmamaya...
Ne ki hayatı yazarken, hayata haksızlık edemezdim...
Sezen'i, Yalın'ı yazarken, onlar gibi birisini yazmamazlık edemezdim...
Zühal'i, Haluk'u, Aşkın Nur Yengi'yi anlatırken, Nilüfer'i anlatmamazlık edemezdim...
Benimle aşk yaşayanı, benimle aşk yaşadığı için hayatta yok farz edemezdim...
Esasen, hayata, yaşananlara, aşka ve ayrılığa haksızlık edemezdim...
Hülya'yla Kaya'nın bütün resimlerini çekerken, Reha'yla Nilüfer'in resimlerini zulaya atamazdım...
Elalemi meydanlara atarken, kendimi ve kadınımı sığınakta bırakamazdım...
Hayata bu saygısızlığı yapamazdım...
Gazeteciliğime bu çifte standardı uygulayamazdım...
Sonuçta Nilüfer gibi bir sanatçıya bu haksızlığı yapamazdım...
Öyleyse Karar Verdim Unutmaya şarkısını yazmaya karar verecektim...
Unutulmaya çalışılan insanın bizzat kendisi olarak, şarkının öznesinin şarkı hakkında yazmasına izin verecektim...
Hayata hak ettiğini verecektim...
Yaşanan aşkı, yaşanan güzelliği, yaşanan ayrılığı ve yaşanmaya çalışılan unutmayı, yazma hakkını yaşayan insana verirken, telefon edip o kadından izin alacaktım...
Kendi hayatımı anlattığım için değil...
Onun hayatından bir kesiti anlatmak zorunda kalacağım için...
Hakkında yazdığım başka ünlülere, bu özeni göstermediğimden değil...
Onun hakkında yazacaklarım, başkalarının bilmediği sadece benim bildiğim şeyler olduğu için...
"Ne yazacaksın?.. Çünkü yazdın mı çok tehlikeli yazıyorsun" dedi...
"Bilmiyorum..." dedim...
" Zaten yazmadan ne yazacağımı bilmeyeceğimi sen de biliyorsun... Yazıya oturduğumda, yazıdan nasıl kalkacağımı bilmediğimi çok iyi biliyorsun...
Ne yazacağımı bilsem, ben böyle olmam...
Ne yazacağımı planlasam, zaten yazı yazmam...
Doğallığımı bıraksam, hayatta kalmam.
İçimden geçecek olanı hesaplasam, aşık olmam...
Beynimi şartlasam, bu beyinle kalmam...
Ne yazacağımı bilsem, zaten kimseye sormam..."
"Karar Verdim Unutmaya" diyordu şarkı...
"Karar verdim ayrılmaya...
Bir dargın bir barışık...
Aklım hep karmakarışık...
Yeter yeter üzme beni..."
Böyle diyordu şarkı ve isyanla karışık bir haykırışla sürüyordu...
"Acılarımı birer birer yakıp gideceğim...
Yine tam aşkın ortasından dalıp geçeceğim...
Geceleri günlere sayıp, kendi derdine yanıp
Sen ağlarken ben güleceğim..."
İki yıl önceki ayrılığın besteleriydi bu şarkılar biliyorum...
O şarkıları yaptığında bana söylemişti hatırlıyorum...
En yakın dostundan kazık yediğine inanmış, besteler yapmış, sözler yazmıştı farkındayım...
"Bu şarkıları sana yazdım" demişti bugün gibi hatırlamaktayım...
"Bir dargın bir karışık,
Aklım hep karmakarışık..." derken samimiydi bilmekteyim...
"Acılarımı birer birer yakıp gideceğim,
Yine tam aşkın ortasından dalıp gideceğim" derken doğru söylüyordu farkındayım...
Sadece "Sen ağlarken ben güleceğim" derken bunu temenni etmiyordu eminim...
Bir de şarkının şimdi yazmadığım bir yeri var ki, ona ancak yarın cevap vereceğim...
|
