 |  |
 |
|
Zayıflama hastalığı
Artık Montaigne'den (okunuşu: Monteyn), o muhteşem 'hayat filozofundan' söz eden pek kalmadı. Halbuki ondan neler neler öğrenmiştik. Mesela 'Denemeler'ini süslediği Latince sözler: 'Est quaedam flere voluptas' ( Ağlamak da bir zevktir )... 'In me omnis spes est mihi' (Bütün umudum kendimde ).
Tam, geçti o günler derken... Latince bir deyiş geri döndü: 'Quod me nutrit me destruit' (Beni besleyen, beni mahveder). Zayıflamaya takmış genç kadınlar, bu sözü dövme yaptırıyormuş.
Şişman olmamak iyi bir şey tabii. Ancak bu konuda aşırıya gidilmiş durumda. Doktorlar kilosu normalin altında olan kızların dahi ısrarla zayıflamaya çalışmasından yakınıyor. Bu çaba bir süre sonra çıkmaz sokağa giriyor: Zayıfladıkça, daha da zayıflıyorlar. Sonunda depresyona giriyorlar. Saçları dökülüyor, böbrek ve kalp yetmezliği ortaya çıkıyor. Adet görmekten kesiliyorlar. Yani 'güzel bir kadın' olacağım derken, hem sağlıklarını hem de dişiliklerini yitiriyorlar.
Bu çabaya girenlere 'Ipsa felicitas, se nisi temperat premit' sözünü hatırlatalım: 'Mutluluk bile haddini aşarsa azap olur.'
|
