|
 |
 |
 |
Karnesinin hepsi pekiyi
Damla'ya yeni evini soruyoruz, "Çok sevdim" diyor. "Ana okuluna başlamışsın. Karne aldın mı, notların nasıl" diye soruyoruz, "Öğretmenim bana pekiyi verdi. Arkadaşlarımla güzel oyunlar oynuyoruz" diyor. Bir kasım günü yitirdiği babasını soruyoruz. Gözlerindeki pırıltı kayboluyor. Zaten zar zor gülümseyen yüzü iyice hüzünleniyor. Elindeki oyuncağına sıkıca sarılıyor... Ve sessizliğe gömülüyor.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
