|
 |
 |
 |
 |
|
Selanik'ten İstanbul'a 120 yıllık hikaye
19. yüzyılın başlarında Balkanları Akdeniz'e bağlayan çok önemli bir ticaret merkezi olmasının dışında Selanik, Osmanlı İmparatorluğunun yüzü Batı'ya dönük, en aydın şehri olarak dikkat çekmekteydi. İlerici fikirlerin filizlenip geliştiği bu liman şehri aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemine damgasını vuran siyasi hareketlerin de merkeziydi. Kozmopolit bir nüfusa sahip Selanik'teki Türklerin varlıklarından söz ettirebilmenin tek yolunun eğitimden geçtiğini inanıyorlardı. Bu konudaki ilk adım 1872'de sonraları Atatürk'ün de ilköğretmenliğini yapacak olan Şemsi Efendi tarafından atıldı. Şemsi Efendi'nin kendi okulunda uygulamaya koyduğu "Usul-u Cedid" metodu (Yeni Usul), ders programları, ödüller ve cezalar açısından eğitimde bir devrim niteliği taşıyordu. Kısa zamanda bu okula karşı gösterilen büyük ilgi varlıklı Türk ailelerini harekete geçirdi. 1883'de Mısırlızade'lerden Mümeyyiz Tevfik Efendi önderliğinde bir heyet yeni bir okul açmak üzere çalışmalara başladı ve bu heyet 13 Aralık 1885'te Selanik'in Katip Muslihiddin Mahallesi'nde Feyz-i Sıbyan adı ile mütevazı bir ilk okul açmayı başardı.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
