  |
|
Leyleği yerde gördük
Ayçiçeği tarlası insanı bu kadar mutlu eder mi? Eder etmesine ama daha iyisi de var
 Şimdi size bir rota veriyorum. Önce Eskihisar sahilinde salaş restoranlardan birinde yemek. Eskihisar Pendik'in biraz ilerisinde. Küçücük bir sahil kasabası. Yemyeşil. Bu arada balık bol. Ne isterseniz yani... Öğle yemeği için tavsiyem orası. Ardından hemen dibinizden kalkan deniz otobüsüyle Yalova. Biz öyle yaptık. Yalova'dan Karamürsel'e doğru giderken solda Arnavut kaldırımlı bir yol fark ettik. Belli belirsiz "İznik" diye yazıyordu. Bir an göz göze geldik. "Hadi" dedim "Lütfen bilmediğimiz bir yoldan gidelim." Gittik. Önce daracık bir yoldan dağlara tırmandık. Etraf yemyeşil. Çıkış sırasında öyle bir manzara vardı ki, sık sık durmak zorunda kaldık. Etrafta çiftlik evleri, köy evleri, ayçiçeği tarlaları... Ayçiçekleri insanı bu kadar mutlu eder mi? Eder ama... Fonda Cem Karaca olmalı. Bir gün belki hayatta Geçmişteki günlerden Bir teselli ararsan Bak o zaman resmime Hepsi yüzlerini güneşe dönmüşlerdi. Biz arkadan seyrettik. Dayanamayıp yanlarına bile gittik. Boy ölçüştük, biz yenildik. Dokunduk, okşadık. Öylesine güzellerdi yani... Her zamanki gibi erken konuşmuşum. Ayçiçeklerini solda sıfır bırakan bir başka mucizeyle karşılaştık bir süre sonra. Önce gözlerimize inanamadık. Durduk. Birbirimize baktık. Ama yanlarına gitmedik. Uzaktan izledik. Anne, baba ve çocuk leyleği. Ayçiçeği tarlalarından birinin ortasına konmuş keyif yapıyorlardı. Ne mi hissettim? İnanılmaz bir huzur. Öylesine sakinlerdi ki... Bir leyleğe vurulabilir mi insan? Vurulur. Üstelik ailesini ağzından besleyene, uzun gagasıyla ayçiçeklerinin içinden aldıklarını verene daha çok vurulursunuz. İstemeye istemeye uzaklaştık yanlarından. Radyoda Metin Özülkü'nün en çok sevdiğim parçası çalıyordu bu sefer. Unutulmuş muydum? Alışıyor muydun Yavaş yavaş yokluğuma? Beklenmiyor muydum? Kalbini mi yordum Bunca iş güç arasında?
***
Bravo İstanbul FM. 106.0 Dağın başında bile en güzel, en net yayını onlar yapıyor. Yeni yol keşfetmeye karar verdiğinizde tek arkadaşınız yani. Şuna iyi gelir buna müthiştir, sağlığa birebirdir girizgahından sonra "Avokanda" diye bağıran DJ'ine rağmen üstelik... "Anakonda mı?" deyivermişim. Bir gülmeye başladık sormayın. Durduramıyoruz kendimizi. Gülmekten konuşamıyoruz. "Yok" dedi biraz sonra kocam, "avokado meyvesini söyleyeme çalıştı herhalde kızcağız. Yılanla ne işi olsun, amma abarttın sen de." Güldük, güldük... Valideköprü'ye kadar. Eski mi eski taştan bir köprü. Küçük bir tarafı yıkılmış ama yine de sapasağlam. Yılların yorgunluğunu taşıyor üzerinde. Kimler gelmiş kimler geçmiş kim bilir? Yamaçtan inip Yalakdere üzerinden İznik yoluna girdik. Metin Özülkü'nün şarkısını söyleyerek... Kim bilir kimler aklını çeldi Gördüğüne sevinmedin mi beni? Üç günlük ayrılıkta neler neden değişti? İznik? İznik yarına.....
|
