700 kişilik yürüyüş
35 yıl önce New York polisinin gay barlarda yaptığı zulmü protesto etmek için düzenlenen gösteriler Fransa'nın çeşitli şehirlerinde sürüyor.
"Oğlum da gay, damadım da!" "Kayıtsız şartsız eşitlik istiyoruz!" "Evlat edinmek için neyimiz eksik?" "Evet, bir lezbiyen annesiyim, bundan size ne?" "Biz de evlenmek istiyoruz!" İşte böyle diyordu pankartlar bu yılki "Paris Gay Pride" yürüyüşünde. Genellikle kaçırmadığım Gay Pride geçidi, tüyleri, payetleri, allı pullu tuvaletleri, en alengirlisinden mücevherleri ve 45 numara iğne topuklu pabuçlarıyla yine çok şenlikliydi. Meşhurların da en ön sıralarda yer aldığı yürüyüş bu yıl 700 kişiyi bir araya getirdi ve büyük bir medya desteği gördü. Geçit yapan grupların içinde, bana fazla "hard" gelen "sado-mazo" kostümlüler dışında, yine hepsini çok neşeli ve çok yaratıcı buldum doğrusu.
AYRIMCILIK VAR
En önemlisi de her yıl olduğu gibi, onların davasına destek olan heteroseksüeller arasındaki "gay friendly" yerimi gururla aldım. Okulda, işte ve toplum içinde ayrımcılığa maruz kalmamaları için. AIDS konusunda bilinçlendirilmeleri ve etraflarında "homofobi" denilen düşmanlığa geçit vermemeleri için. Sadece efemine göründükleri için, genç adamlara dayak atan vahşilerin bir daha kimseye el kaldırmamaları için. Kötü doktorların tuzağına düşüp yanlış ameliyatlar geçiren transseksüellerin tedavi görebilmeleri için. Benim, bir heteroseksüel olarak gay pride'ı destekleme nedenlerim bu tip insani konularla kısıtlı. Onların evlenme ya da evlat edinme gibi isteklerine gelince, bu konuyu hukukçularla psikologlara bırakıyor ve ahkam kesmiyorum. Bu geleneksel yürüyüşün nereden çıktığına gelince: 1969 yılında bir haziran gecesi, NY polisi gay barlara bir çıkartma yapmaya karar verir ve bu "sapık" müşterileri kaba kuvvet kullanarak dağıtmaya girişir. O akşam, olayları protesto etmek için sakin ama kararlı bir yürüyüş başlatılır. Ertesi yıl, olayları anmak için "Gay Freedom Day" adıyla yenilenen yürüyüş, 1971 yılında Avrupa'ya da yayılır. Göstericiler, homoseksüelliklerinden utanmadıklarının altını çizmek için gökkuşağı renklerinde giyinir ve etkinliğe "Gay Pride" adını verirler. Olay, kimi ülkelerde, günlerce süren bir gay kültürü festivaline dönüşür, renkli bir bayrak etkinliğin simgesi olur. Bu yazıyı hazırlarken, Fransa'nın (kendi deyimleriyle) "gay, bi ve trans" dernekleriyle uzun bir teşrik-i mesaimiz oldu. Karşımda sadece "sokakta toplanıp gırgır geçmeye çalışan" değil, akıllı, bilinçli ve kültürlü yöneticiler buldum. Hepsi de devlet adamlarıyla, belediyelerle, hukukçularla rahatlıkla randevu alıp dertlerini anlatmayı becerebiliyorlar. Darısı başımıza... Sedef Ecer sedef.ecer@free.fr
Sedef Ecer
|
