  |
|
Kokmuş sandviç yer misiniz?
İşleri çok zor. Atatürk Havalimanı güvenlik görevlilerinden bahsediyorum. Onca adama dert anlatmak hiç de kolay değil. Nasıl sabırlılar, nasıl nazikler. Zaman zaman bizim bile büyük tepkiler vereceğimiz durumlara maruz kalıyor hatta hakarate uğruyorlar. Nasıl mı? Üç gün önce havaalanındayım. Upuzun bir kuyruk. Sürekli uçağını kaçıracağını söyleyip kuyruğun başına geçmeye çalışan ve görevliyi taciz eden yolcular var. Görevli biletlerine bakıp Daha çok zamanınız var" demesine rağmen susmuyorlar, sürekli bağırıp çağırıyorlar. Kendi kendime "Helal olsun, bu nasıl bir sabır?" diye düşünürken önümdeki kadın yolcu bavulunu açtı. Poşet içinde bir sandviç çıkardıktan sonra elindekini güvenlik görevlisine uzattı. Gerisini diyalog halinde size aktarıyorum.
- Sandviç yer misiniz?
- Çok teşekkür ederim hanımefendi, yemem. Çantanıza bakabilir miyim lütfen?
- Peki monitör başındaki arkadaşınız yer mi? Ona bırakayım bari.
- Hayır teşekkür ederiz.
- Ne var canım sandviç veriyorum. Niye almıyorsunuz?
- Siz daha sonra yersiniz hanımefendi, bakın yolculuğa çıkıyorsunuz, yanınızda yiyecek bir şey bulunsun.
- Ayy hayatta yiyemem, çok kötü kokmuş bu sandviç. Çöp var mı peki etrafta?
Yemin ediyorum şaka değil. Bu nasıl bir küstahlıktır, bu nasıl bir karşındakini adam yerine koymamaktır. Kendimi tutamayıp "Kendi yemediğiniz kokmuş sandviçi bir başkasına nasıl öneriyorsunuz?" deyiverdim. Demez olaydım. Kadın nasıl üste çıktı anlatamam. Bir ara güvenlik görevlisinin minnettar gülümseyişini fark ettim. Zaten tartışmaya bile zamanım yoktu, uçağa koştum. Müşteri, yolcu her neyse her zaman haklı değildir. Karşımızdakine insanca davrandığımız gün insanca servis almayı talep edebiliriz ancak. Gösterdikleri nezaket ve sabır için havalimanı yetkililerine teşekkür ediyorum, sabahtan akşama canlarını sıkan insanların adına... İnsan mı dedim?
|
