| |
|
|
Çocuk yetiştirmeyi en iyi 'çocuğu olanlar' mı bilir?
SABAH'tan arkadaşlarla birlikte Yenikapı'dan hızlı feribota binmiş Yalova'ya gidiyorduk. Bursa'daki Renault fabrikasını gezecektik. Oturduk. Sohbet ediyoruz. Hemen yanımızdaki dörtlü oturma bölümünde bir kadın, iki çocuğu ve annesiyle seyahat ediyordu. Derken çocuklar ağlamaya başladı. Olur a, çocuk bu, ağlar da, güler de... Önemsemedik. Muhabbeti sürdürdük. Ancak viyaklama bitmedi. Bitmedi. Bitmedi. Durum çekilmez hale geldi. Baktım neler oluyor diye... Aslında çocukların bir derdi yoktu. Anne onlara öylesine ters bir biçimde davranıyordu ki... Çocuklar korkuyor, tedirgin oluyor, sıkılıyor, bunalıyor ve sonuçta ağlıyorlardı. Dayanamadım: "Çocukları ağlatmasanıza" deyiverdim. Hay demez olaydım. Meğer kadın bu anı bekliyormuş. "Sana ne benim çocuklarımdan" diye bağırmaya başladı. Ve iş o hale geldi ki: Çocukların ağlamasından ben sorumlu oldum! Bu olay nereden mi aklıma geldi? Reha Muhtar dün, Jackson Brown'ın kitabından hareketle "hangi yaşta neler öğrendiğimizi" yazmıştı. Mesela 17'sinde "Kimsenin sır saklamadığını" öğrenirmişiz. 28'inde uygun giyimin başarının önemli bir şartı olduğunu... Benim takıldığım madde ise şu oldu: "29 yaşında, çocuksuz çiftlerin çocuğumu nasıl yetiştirmem gerektiğini benden daha iyi bildiklerini (!) öğrendim..." Buradaki ünlem (!) işareti tabii ki manidar. Yani: "Aslında çocuk yetiştirmenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyorlar ama karışıyorlar işte" demeye getiriyor. İşte takıldığım nokta tam da bu... Feribottaki kadın örneğini işte bu yüzden verdim. O kadının 'yetersiz hatta kötü bir annelik örneği olduğunu' bilmem için çocuğum olması gerekmez ki! Ayrıca medyada çıkan haberleri çaprazlama okursanız yine benzeri bir sonuca ulaşırsınız. Çarşamba günü birçok gazetede aynı haber vardı: ABD'de yapılan araştırmaya göre, çocuk sahibi olan çiftlerin zekasında 20 puana varan bir gerileme görülüyormuş. Bu çiftlerin beyin aktivitelerinde hem bir yavaşlama, hem de 'objektif' düşünme kapasitelerinde azalma saptanmış. O halde çocuklu çiftlere tavsiyelerde bulunmak hiç de saçma bir şey değil. Bana sorarsanız bunu yapmak için: Çocuk sahibi olmaktan ziyade, bir vakitler çocuk olmak yeterli! Dolayısıyla... Reha Muhtar, Jackson efendinin söylediklerini sorgusuz sualsiz doğru kabul etmesin. Üzerinde bir kere daha düşünürse birçok eksik gedik olduğunu görecektir.
|