Yeni yüz eskidi, astar duruyor

DÜNYANIN en çok devlet kuran ve kaybeden milleti olarak muazzam tecrübe birikimimizden genlerimize hangi kabiliyetlerin kazındığını tartışsak yeridir. Devlet kurmayı ve yaşatmayı mı iyi öğrendik, yıkmayı mı?
Bir bilgin 'Türklerin en iyi bildiği şey kendi devletlerini yıkmaktır' şeklinde tez geliştirirse artık şaşmam. TRT'nin mahalli ağızlarda yayını ve DEP'li eski vekillerin tahliyesi ile birlikte açılan yeni sayfayı devletsizlik belgesi haline getirmek için adeta seferberlik yaşıyoruz..
Oysa her şey iyi başlamış gibi görünüyordu. Bu uygulama dahil bölücülükle ilintili her kişi ve her gelişmeye tepki gösterecek çevreler tahrik edilmek istenmiyor, en azından böyle bir izlenim veriliyordu. Fakat ertesi günden itibaren karşılıklı olarak gerici ve gerginleştirici adımlar sökün etti.
Galiba en vahim hata Sayın Gül'ün Başbakan sıfatı ile söz konusu eski vekilleri kabul edip görüşmesi oldu.
Bu adım ters etki ile iki zıt kutbu da gerdi. Önce sabah akşam 'Kürt meselesi' diye diye ülkeyi fiilen iki milletli bir toplum haline getirme mücadelesi veren çevreler kelimenin tam anlamı ile 'astar' istemeye başladılar. Beraberinde de karşıt cephenin tepkileri yükseldi.


Tahliye kararı ve mahalli ağızlarda TRT yayınları, 'hukukiydi, siyasiydi, AB dayatmıştı' gibi tartışmalar bir yana, nihayetinde devletin cemilesi (=jest) niteliğinde adımlardı. Dolayısıyla 'Kürt meselesi' diye bayrak açanların bu uygulamalardan sevinç yaşamaları doğaldı.
Karşıt cephenin de bu tahliyeleri ve TRT'nin mahalli ağızlarda yayın yapmasını içlerine sindirmeleri gerekirdi. Çünkü bu iki uygulama da 'devlet icraatı' olarak kağıt üzerinde meşru.. Bu kararlarda siyasi sorumluluğun, devletin 'öteki' kurumları ile baştan beri iyi geçinemeyen bir iktidara ait bulunması bir şeyi değiştirmez. Sonuçta bunlar 'devlet icraatı'dır. O devlet ne kadar dağınık görünürse görünsün.. Bölücülük konusunda kendisini herkesten daha duyarlı sayan çevreler de dahil kimse 'Bu uygulamalar beni ve Türkiye'yi bağlamaz' deme hakkına sahip değil. Bu hükümeti halk seçti, o da böyle bir tercih kullandı..
Ne var ki bu eşzamanlı iki gelişmeyi birbirinin aynı sayamayız. Mahalli ağızlarda yayın, AB yolunda devletin taahhüdüdür.. Buna karşılık tahliyeler ise, 'hukuki kılıf' ayarlanmış olsa da, devletin verdiği herhangi bir yazılı ve meşru taahhüdün gereği sayılamaz. Çünkü bu vekiller 'düşünce suçlusu' değillerdir. Ne kadar zorlarsak zorlayalım, bu zatların doğrudan PKK üst düzey yöneticiliği yapmakla suçlandıkları gerçeğini örtemeyiz!
-Efendim bu, hukuki geçerliliği Batılılarca tartışmalı DGM'lerin verdiği karardır ve anlamsızdır..
Yok öyle yağma!
Bu zevatın doğrudan üst düzey PKK yöneticisi gibi davrandıkları ve halen de öyle olmaya devam ettikleri tartışma götürmez. Öcalan'ın kendini hala onlara talimat verme mevkiinde görmesi başka ne anlama gelebilir?
Yalnız, buna rağmen tahliye edilmelerini olumlu bir adım sayanlardanım. Üç gerekçe ile bu salıvermeyi ülke için yararlı buluyorum.
Birincisi, terör örgütünde üst düzey yöneticilik suçundan da olsa yatılan 10 yıllık hapis büyük bir cezadır.. İkincisi, bu insanlar ne kadar suçlu olurlarsa olsunlar, on binlerin oylarını almış, onların gönüllerinde şöyle veya böyle taht kurmuş siyasi kişiliklerdir.. Üçüncüsü, AB'nin haklı veya haksız bahane üreticiliğine karşı gerçekçi tahliyenin bir adım olmasıdır.. Lakin; bir başbakan vekili ha Leyla Zana ve arkadaşları ile görüşmüş, ha Abdullah Öcalan ile.. Bu doğruysa o da doğrudur.
Eh başbakan vekili olarak, henüz beraat etmiş bulunmayan, ayrıca Öcalan ile mutlak bağları kesinlikle devam eden kişilerle görüşmen doğal ise, hiç kusura bakmayın; birilerinin de çıkıp 'Hükümet ile eşkıyaya aynı mesafedeyiz' demesi doğaldır.
Hak vermek başka şey, yüz vermek başka şey. Nicedir bu ülkenin seçilmiş ve atanmış sorumlularının yüzde doksanı, kime neyin verilip neyin verilemeyeceğini kestirebilecek 'devlet bilinci'ne sahip değildir.
Onun için devlet hak mı veriyor, yüz mü veriyor, astar mı; bilmiyor..
Ama ne istediğini iyi bilen birileri var.. Onlar da 'astar' peşindeki bir kısım iflah olmaz ayrılıkçılar ve işbirlikçileridir..
Gittikçe zorlaştırılan kardeşlik ve ülkenin birliği konusunda hakikaten iyiniyetli olan bütün unsurları tenzih ederim.
Lakin altını tekrar çizeceğim:
Kesinlikle bir 'astar' isteyen var, bir de neyi nasıl vermeyeceğini bilmeyen..