 |  |
 |
|
Hurdacı Yılmaz "afatı" anlatıyor
 Yılmaz Safi evli ve beş çocuklu. Çubuk'un Sarıkoz köyünden. Ankara-Dikmen'de otururmuş. Dikmen'deki evi yıkılınca... Birkaç ay önce Çubuk'un Sünlü köyüne taşınmış.
11 milyara bir ev almış. "Mesleğini" sorduk.
- Hurdacıyım... Şu üç tekerli ile hurdacılık yaparım.
***
Üç tekerli "itilerek yürütülen" bir araba. Yılmaz, akşama kadar sağda, solda çöpleri karıştırıyor.
Kağıt, teneke, plastik, ıvır zıvır ne bulursa topluyor.
Hurdacıya satıyor.
Evini geçindiriyor. - İşler nasıl? - Allah devlete, millete zeval vermesin... Allah kimseye acı gün göstermesin.
***
Fukara Yılmaz, kendi yardıma muhtaç ama... Sünlü köyündeki konu komşunun yardımına koşuyor. Ekme- ğinin yarısını onlara taşıyor.
***
- Yılmaz, anlat bakalım, nasıl oldu? - Evin önünde oturuyordum... Köyün çobanının bağırtısını duydum: Ey ahali, duyduk, duymadık demeyin, afat geliyor diye bağırıyordu... Hemen sokağa fırladım... Baktım afat dolana, dolana geliyor... Bir ara geri döndü... Sonra yönünü yine köye çevirdi... Çatı, traktör, otomobil ne varsa aldı, götürdü, köyün başka sokağına attı... Çok korkunç bir afattı.
|
