|
Türkiye'yi bölme aşkı bitti mi?
Allah'tan vaktiyle Zana ve arkadaşlarının Meclis'ten karga-tulumba götürülmelerini ve DEP'in kapatılmasına, hem de fazlasıyla 'muhafazakar' yayın organlarında karşı çıkmıştım. Üstelik DEP'in köküne kadar ırkçı bir parti olarak örgütlendiğine, tutuklanan vekillerin de bal gibi ırkçılık ve terör yönlendiriciliği yaptıklarına inandığım halde! Çünkü Türkiye Cumhuriyeti yanlış bir siyasetin peşindeydi; kendisini ileride daha da ağır açmazlara sokacak hatalar işliyordu..
O zaman karşı çıkmış olmam şimdiki gelişmeleri özgürce tartışabilmemi kolaylaştırıyor.
- Aman efendim ne yanlışı; yargı kararı ile o parti kapatıldı, milletvekilleri de hapse atıldı!
İşte bunu külahımızın püskülüne anlatsınlar! Dün mahkumiyet kararı ağırlıklı olarak siyasi idi, bugün de tahliye öyledir!
Yetkililerimizin ve aydınlarımızın kendi kendilerine yalancı şahitlik yaparcasına ısrarla 'yargı kararı efendim' diye başlayan cümleler kurmaları zekalara hakarettir! AB için çok lazım olmasaydı kimsenin aklına bu milletvekillerini tahliye etmenin gelmeyeceğini ortaokul çocukları bile biliyor.
Bir de resmen itiraf ediyoruz:
-Yargı üstüne düşeni yaptı, şimdi başkaları da yapsın.
Yani yargı hukukun gereğini yaptı, AB de siyasetin gereğini yapsın; artık bu milletvekillerini bahane etmesin, 'müzakere tarihi' versin!
-Ben yargı davulu çalayım, AB'nin siyaset cambazları oynasın..
Kırk bir kere maşallah!
***
Ağız birliği ile 'yargı kararı' diyerek yapay bir imaj uğuruna toptan yalancı şahitlik etmemizin bir kere daha açığa vurduğu fikri perişanlığımıza ağlıyorum.
Allah aşkına hangi diyarda ne zaman siyaset ile hukuk arasında kesin bir sınır oldu?.. Gözümüzün içine baka baka 'Deniz denizdir, kara da karadır' der gibi siyaset ile hukukun ayrılığından dem vurmak insan beynini aşağılamaktır.
Fikir haysiyetimizle gerçeği niye çerçeveleyemiyoruz?
Hikayenin özünün özü şu:
Eğer 90'lı yıllara başlarken güvenlik güçleri PKK karşısında aciz durumlara düşmeselerdi, ayrıca Batı dünyası da bu kanlı ayrılıkçı hareketi derinden ve açıktan desteklemeseydi, Zana ve arkadaşları TBMM'de malum bayraklı ve Kürtçe yeminli gösteriye cüret edemezlerdi, bu süreç de yaşanmazdı. Yine mesela, Apo'nun küresel gizli servislerce Türkiye'ye teslim pazarlıkları yapıldığı, kahpe terörün geriletildiği günlerde bu zevat Meclis'e gelselerdi böyle bir deneye kalkışmazlardı.
Hasılı, bölücü dalga ve karşı dalga siyasi rüzgarların ürünüydü.. Avrupa'da ve Türkiye'de birbirine zıt 'hukuki' kararlar da yine aynı rüzgarların sonucuydu.
Uygarlığımızın, hukuk ile siyaseti birbirlerine her zamankinden daha fazla iğfal ettirdiğine ilişkin asıl kanıtım ise Öcalan olacak:
Bugün Zana ve arkadaşları beraat ediyorlarsa, Abdullah Öcalan da etmelidir!
Çünkü onlar, terör örgütüne adeta birer üst düzey yönetici gibi katkı yaptıkları için mahkum edilmişlerdi.. Yoksa hiçbiri silah alıp dağa çıkmış değildir.
Abdullah Öcalan'ın bu vekillerden farkı ne kadar? O da bizzat dağa çıkmış, birilerini öldürmüş değil ki!
Ve ne-te-kim göreceğiz; bu hukuki siyaset veya siyasi hukuk maymuncuğu sayesinde Abdullah Öcalan'ın da serbest bırakılması istenecektir.
'Aman bırakılmasın, asalım, keselim' diyenlerden hiç olmadığım gibi aksine şiddetle karşı çıktım. Onu asmakla; yıllarımızı ve canlarımızı yok eden bölücü fitneyi tek suçluya indirgeme ahmaklığına düşece- ğimizi, dönemin dalalet ehli siyaset ve bürokrat sorumlularını beraat ettireceğimizi söyleyip durdum. Daha açıkçası bu fitnenin kopup büyümesinde Kürt ayrılıkçıları kadar nice üst düzey Türkiye Cumhuriyeti sorumlusunun vebali bulunduğundan şüphem yok. Bu itibarla Abdullah Öcalan'ın yakın bir gelecekte serbest kalması, ister sadece hukuki (olmaz ya) karar, ister tamamen siyasi etkenler sonucu gerçekleşsin, böyle bir durumu ön yargı ile de- ğerlendirmeye kapalıyım. Ama buna karşılık, ayrılıkçı Kürt aydınlarının ve siyasetçilerinin Türkiye'yi bölme tasarılarından tamamen vazgeçtiklerini zannetmeyi katıksız hamakat olarak görüyorum. Bu sevda, hala Batı destekli sıkı bir Kürt projesi olarak sürmektedir, sürecektir; Türkiye Cumhuriyeti devleti de dünkü gibi bugün de hala böyle bir tasalluta karşı herhangi bir akılcı ve gerçeksi tedbire sahip değildir. Apo'nun ve Zana'ların ayrılıkçı bir hareketin simgesel kahramanları haline gelmesinde dış ve iç düşmanlarından daha ağır kabahatleri bulunan devlet karikatürümüzün -Kürt kökenli bol kurmay danışmana yaslanmış bir siyaset kadrosu ile-bundan sonrası için daha sağlıklı bir yaklaşım geliştirebileceğine dair henüz bir işaret yoktur.
|
