İstanbul'dan kaçış!

Nişantaşı'nda neler oluyor diye bir yazı çitilemiştim geçen hafta. Artan şiddet, hırsızlık, gasp olayları üzerineydi. Üzerinden bir hafta geçmesine rağmen hâlâ mail alıyorum.
Meğer neredeyse herkesin bir tanıdığı ya soyulmuş ya tartaklanmış ya da yaralanmış. Herkesin duyduğu veya bildiği bir cinayet hikâyesi var.
Eğer şehir efsanesi değilse gelen bu mailler sorun büyük, hem de çok büyük.
Aktüel'den Necla Bayraktar bir araştırma yapıyor konuyla ilgili olarak.
Geçen yıl yapılan bir araştırmaya göre Türkiye'de cinayet oranı yüzde elli artmış.
Bu çok ürkütücü bir oran. Tek kalemde suç oranının bu büyüklükte artması alarm zillerinin bangır bangır çalması anlamına gelir.
"Emniyet, we have a problem!"
Hani on yıla bölünse, alıştıra alıştıra "vursa" belki daha kabullenilebilir olur. Ama bir yılda yüzde elli...
Üstelik bu veri Emniyet Müdürlüğü'nden temin edilmiş.
Yani yetkililer olup bitenin farkında. Yani bir planları vardır; umarım! Ve bu artışın yüzde kırkı İstanbul'da olmuş.
Daha vahimi son dönemdeki cinayetler bu araştırmaya dahil değil.
Bildiğim kadarıyla İstanbul işgal altında falan değil. Yani bir direniş hareketi falan yok harici bedhahlara karşı.
Peki neler oluyor? Bireysel bir isyandan söz etmek çok mu iddialı olur bilemiyorum. Yani o masum mendilci çocuklar büyüdü, gelişti ve gelir dağılımının berbat olduğu bir ortamda intikam mı alıyorlar.
Bireysel silahlanma önerileri geldi ki, bu daha da korkunç. Korku ve paranoya tohumlarının topluma atılması anlamına gelir bu. Gerçi birilerinin işine gelse de kabul edilebilir bir şey değil! Yani korkuya dayalı toplum yönetimini isteyenler var.
Suç oranının en düşük olduğu metropollerden biri olduğumuz günler geride kaldı. Ve yavaş yavaş New York'tan Kaçış filminin setine dönüşme sürecimiz başladı. Filmi bilmeyenler için mini bir fragman:
New York'ta suç oranı o kadar yükselir ki, Manhattan adası suçlulara terk edilir ve çevresine bir güvenlik çemberi oluşturulur. Ama Başkan'ın uçağı oraya zorunlu bir iniş yapmak zorunda kalır. Hadi işin yoksa gel de Başkan'ı oradan çıkar...
Sağlık, eğitim, iş güvencelerinin olmamasına alışmıştı cennet vatan bireyinin bünyesi. Ama en azından sokaklarda rahat dolaşabiliyordu. Şimdi o lüksü de yitirmek üzere.
Hayatımızın fersah fersah uzağında olan üçüncü sayfa haberleri artık ensemizde. Yan apartman, arka sokak, mahalle bakkalı olay yeri incelemenin iştigal alanı oluverdi bir anda. Bilmek istediğim şu: Emniyet teşkilatının bir girişimi var mı bu konuda?
Eğer yoksa ki olmayabilir, alışığız, yavaş yavaş tası tarağı toplayıp arazi olmaya başlayalım mı?