 |  |
 |
|
Laila Ankara.. Bir rüya.. Bir efsane!..
 BİRKAÇ yıl öncesiydi.. Bir güzel konser izlemiştik, Ankara'da, kardeşlerimle.. Öyle hoştu ki içimiz, çıkınca "Evli evine, köylü köyüne.." diye dağılmak gelmedi.. Bir yerde oturalım istedik.. Bir yerde oturalım, bu güzel geceyi konuşalım, uzatalım..
Serpil de Kemal de Ankaralı.. Saat gecenin onu falan.. Bir yer bulamadılar, dü- şünüp durdukları halde.. Doluştuk arabaya.. Kavaklı, Çankaya, dolandık durduk belki rastlarız diye.. Yok..
Koca Ankara'da gece yaşayan yer yok..
Yok..tu!.. Şimdi var.. Şefik Öztek'i alnından öperim.. Bu ülke turizmine yaptıklarından dolayı üstün hizmet madalyasına layık.. Tabii bir madalya da Ali Müfit Gürtuna'ya.. Baş rakip Raina'ya her türlü desteği sağlar, o gurubun kanunsuz işlerini bile desteklerken, Şefik'in kurumlarına ille de düşman gibi yaklaşması, kışlık Laila'yı herşeyi hazırken durdurması, yazlık Laila'ya kazma kürek dalması olmasa, Şefik Ankara'yı düşünür müydü bilmem..
Turizm Bakanı Erkan Mumcu ile konuşmuştum.. "İstanbul'a gelen tüm yabancı dostlarımızı gururla götürdüğümüz Laila'yı bakanlık olarak korumanız gerekmez mi?.. Kaç kez geldiniz, gözlerinizle gördünüz.. Masaların yüzde yetmiş, sekseni, yabancılarla dolu" demiştim.. "Hıncal rica ediyorum, beni bu adamla uğraştırma.. Seçimlere ne kaldı.. Gidecek.." diye yanıt vermişti.. Gitti..
Bu arada Şefik de iyi ki Ankara'ya gitmiş..
Kapıdan içeri adım atarken çarpılıyor insan..
Arsadan Laila olarak yapılmış olmanın avantajı.. Bir hangar düzenlenmemiş.. Baştan her şey düşünülüp yapılmış.. Tavan nasıl yüksek.. Bin metre.. Bu dekoratöre de büyük imkanlar sağlamış.. Bir büyülü atmosfer.. Dekora bayıldım.. Bizim ailenin en zor beğeneni, Saraylı Serpil de bayıldıktan sonra..
Konsept Laila konsepti.. Etrafta restoranlar.. Orta yer Laila bar ve disko..
Girdiğimizde tüm restoranlar ve tüm masalar doluydu, ortalık fevkalade tenha iken.. Disk jokey, fransız ve ingiliz dilinin en romantik şarkılarını hafif hafif çalıyordu, konuşan, sohbet edenleri bağırmaya mecbur etmeden.. Biz hemen sağda Yazı'ya oturduk. Gürhan ile Yılmaz'ın Yazı'sı.. Karşısı Mirror.. Solda da Park
Şamdan var..
Tabii o harika Yazı Pirzolası.. Dondurmalı İrmik.. İlle de Hatay usulü künefe..
Gece yarısına doğru müzik ve hava değişmeye başladı..
Bir yandan desibel sayısı artarken, bir yandan tempo başladı.. Çıstak.. Çıstak vaziyetleri.. Tablo tersine döndü.. Restoranlar boşalır gibi oldu, ortalık yer ise belediye otobüslerine döndü.. Ayakta duracak yer yok.. Dikkat buyurun.. Hafta arası çarşamba gecesi.. Bizim ailenin en genci ve de en güzeli Zeyno dedi ki, hafta sonu geceleri kapıda kuyrukta beklemeden içeri girmek mümkün değil..
Konser sonrası gidecek yeri olmayan Ankara şimdi bu ülkenin en güzel mekanına sahip.. "Ülkenin" dedim.. Doğrudur.. Bu Laila gibi yer İstanbul'da yok, şimdi..
|
