Kıbrıs'ı şöyle bir gezdim de!.

Öğretmenmiş... Coğrafya öğretmeniymiş ama emekli olmuş. Türkiye'den gelen dostlarının açtığı "Biiz" adlı barda müzisyenlik yapıyormuş şimdi. Gitar, ud, kabak kemane filan çalıyormuş. Sohbet sırasında diyor ki; "Babam Kıbrıs'ın yegâne enstrüman yapımcısıydı. Keman, kanun, bağlama, kemençe yapardı. Hele kemanları öyle meşhurdu ki; Kıbrıs'ın Stradivarius'una çıkmıştı adı. Daha el kadar bebeyken ben yanında dolanırdım. Atölye de ayak altında yani. İşi oradan kaptım. 6 yaşında düğünlerde bağlama çalar, harçlık kazanırdım. Şimdi babam vefat etti. Ben ise yapımını yapamıyorum ama her enstrümanı akort etmekte bir numarayım adada."
Zeki bir adam
Ben niye bu kadar uzun bir girizgâh yaptı diye düşünürken baktım ki göz kırptı ve bitirdi lafı:
- Yani akorttan iyi anlarım abi. - Ooo!.. İyi anlarsın demek. Peki nedir burada akordu bozuk olan ya da akordu bozanlar kim? Yine göz kırpıp güldü hınzırca. Devam etti ardından:
- Bazen sazları getirip bir kenara koyarız sahne öncesi. İki lokma bir şeyler yer döneriz. Bir bakarız ki bütün teller ya gerilmiş ya salmış kendini. Akort filan hak getire yani. Havadan kaynaklanır bu. Sıcak ya da soğuk.. Isı değişince bozar telleri. Akortları bozan havadır yani. Kıbrıs'ın da havası bir öyle bir böyle. Ortam bir ısınıyor bir soğuyor. Akort dayanmıyor haliyle...
- Dinledin mi dün Özkök Paşa'yı?
- Dinledim ya. Nasıl dinlemem? Kim dinlemedi ki? İçimize su serpti paşamız. Derin bir nefes aldırdı hepimize. Yani kan, kavga, ölüm olmayacağının garantisi gibi bir şey bu. Rahatladık elbette.
Vefasız mı bu toplum?.. - Peki Denktaş ne oldu?
- Söylemeye dilim varmıyor ama karizması sıfırın altına düştü bu konuşma sonunda. Askeri aba altından sopa olarak çok gösterirdi çünkü Denktaş. Elinde erk olmayan, güç kalmayan bir pozisyona girdi. Aksi bir ihtiyar portresi çiziyor.
- Vefa Bozacısı burada şube açsa iyi olur herhalde?
- Abi kinaye yapıyorsun anlıyorum. Ama bizimkisi vefasızlık olayı değil. On yıllardır bir milim ilerleme yok. Olur mu böyle şey?
Yük olmayalım!..
O sırada bir başkası geliyor yanımıza. Zaten dinlediği muhabbete dahil olup şöyle diyor:
- Bakın Türkiye'nin başında, sırtında bir kene gibi olmak rahatsız ediyor bizi. Oradan para gelecek burada memura dağıtılacak. 30 yaşında emekli olan adamların yeri oldu burası. Biz kendi ayaklarımızın üzerinde durmak, ana vatana da daha fazla yük olmak istemiyoruz.
Oradan çıktıktan sonra yine arabamızdayız. Dış Haberler Müdürümüz Emre'yle birlikte Lefkoşa'ya doğru ilerliyoruz şimdi. Direksiyon sağdan trafik soldan. Zaten yarım akıllıyım, iyice dağıldım. Solda bir okul bahçesi. Liseymiş..