Hadi durma, kutla bu zafer senin!

Bir şarkıdır gidiyor sokaklarda... Düne kadar kimselerin adını bilmediği genç bir şarkıcının nağmeleri herkesin dilinde. Gizemli isminin arkasında bir süre gizlenen "resmi" de yavaş yavaş çıkıyor ortaya.
Milyonları arkasında sürükleyecek bir "karizma"nın izleri görülmüyor resminde. Kendi halinde; hatta engelleyemediği bir "tevazu"nun ağırlığı altında kalmış bir genç insan portresi çıkıyor albümdeki "ışık oyunlarıyla süslenmiş" resmin altından.
Bu resmi tanıyoruz aslında. Bu resim yabancı değil. Resmin ipuçlarını çözmek için doğum tarihini öğrenmek yetiyor. 1980'lerin çocuğu o. 12 Eylül girdabının ya kısa süre öncesinde, ya tam o yıl, ya da birkaç yıl sonrasında doğanların hayata tutunma savaşlarının ve hayata bakışlarının ortak fotoğrafı gülümsüyor içinde.
Dışarıdan her şeyi umursamaz görünen, oysa içinde derin bir hüznü barındıran ortak bir kuşak fotoğrafı. İnsanlığın yeni bir yüz yıla hatta milenyuma geçmeye hazırlandığı yıllarda; yıkılan duvarların kapısını açtığı bir değişimin içinde kendisini bulmuş bir kuşak. Değişim!.. Nereye doğru ve ne kadar? Yıkılandan sonra yerine yenisinin bir türlü kurulamadığı; cevabını yıkanların da bilmediği bir "kaos" dönemi aslında 1980'lerden bu yana yaşanan.
Daha çok özgürlük, daha çok demokrasi ve daha çok barış isterken; daha vahşi savaşların kanattığı bir yirmi yıl. Ve büyük umutlarla girilen yeni milenyumda da büyük kaosun devamından başka bir şey yok henüz... Gelecek nerede?
Nereye tutunulacak bugünden yarına uzanırken bilinmez ve sarsıcı yolculuklarda? Hangi değerler baş tacı edilecek? Ya da kaldı mı ki bir değer "kayda değer!" Hayat sınavını geçmeye çalışanların önüne uzatılan sınav kağıtlarındaki zor soruları soranlar bile biliyorlar mı ki cevaplarını?