 |  |
 |
|
Bu fotoğraflar yazarın değerini düşürür mü?
 DERYA Sazak, Yapı Kredi Yayınları'nın yönetmeni, şair, yazar, eleştirmen Enis Batur ile bir söyleşi yaptı. (Milliyet, 12 Ocak). Batur yazarların 'medyatikleşmesini' eleştiriyor. Verdiği örneklerden biri de Orhan Pamuk'un son kitabı vesilesiyle yapılan röportajlarda bir koltuğa uzanarak verdiği poz. "Kitap değil de o poz konuşuluyor" diyor Batur: "Mesela çok okunmasına rağmen Milan Kundera basınla söyleşi yapmaz. Nobel alan pek çok yazarı kimse görmez."
***
Yazarların, düşünürlerin, entelektüellerin gerçekten bu tip bir 'imaj' derdi var. Çoğu değişik, ilginç, çarpıcı pozlar vermenin eserine halel getireceğini düşünüyor. Ciddi, aklı başında, 'karakterli', 'cool' görünmek için 'düz' fotoğraflar çektiriyorlar: Vesikalık, kütüphanesinin önünde, yolda yürürken, bankta otururken... Ben de size tersten iki örnek vereyim o halde. Biri Ernest Hemingway. Silahlara, balık avlamaya, boğa güreşlerine tutkun olan Nobelli yazar, sadece eline tüfeği almakla yetinmemiş, belden üstünü de çıkarmış. Diğeri Alman düşünür Nietzsche. Öğrencisi Paul Ree ile bir arabaya koşulmuş. Kırbaçlı kadın ise Andreas Salome. Üstelik bu fotoğraf 19'uncu yüzyılın sonlarında çekildi. Enis Batur gibi düşünenler itiraz edecek: "İyi de bu fotoğraflar medya için, kitabın promosyonu için çekilmedi." Doğru! Ama ben yine de soruyorum: Bu tür görüntülerin varlığı sizce yazarın değerini azaltıyor mu? Eğer azaltmıyorsa... Sorun ne?
|
