|
 |
|
SAVAŞ AY
TRT Genel Müdürü oluyorum!..
TRT Genel Müdürlüğü'ne aday olabilmek için 40 yaşını geçmek, üniversite bitirmek, son 3 yıl içinde hiçbir siyasi partiye üye ve de sabıkalı olmamak gerekiyormuş. Bu koşulları haiz bir insan olarak genel müdür olmam için yollar açık görüküyor. Üstüne üstlük şunca yıllık tivi ve gaste deneyimim de var. Demek ki Ankara'ya gitmem, RTÜK Başkanı sevgili Fatih Karaca'yla bizzat görüşmem gerekecek. Kapısını çalıp demeliyim ki...
Annesinin akıllı oğluşu
İşte tam bu kısımda; yani bütün bu laflarımı kendim kendime mırıldanırkene, sesimi acuk yükseltmiş olmalıyım ki, annem ve kız kardeşim çığlıklar atarak yanıma koştular. İki oda bi hol mütevazı yazlık evimiz düğün evine döndü aniden. Sarılıp öpüp tebrik ettiler. Kalça kırığından aylardır yataklara mahkum olan annanem bile yattığı yerden doğrulup, dualar mırıldanmaya, "maşşallah benim akıllı evladıma" şeklinde manevi destekler atmaya başladı.
Yeğenim biliyordu
Kardeşim cevval davranıp, komşuların zillerini çalmaya ve "Müjde müjde! Abim tereteye müdür oluyo" diye efkar-ı umumiyeye haber iletmeye girişti. Az sonra yeğenim plaj voleybolunu kesip, nefes nefese koşup geldi eve. Ve terlerini tüm yüzüme, vücuduma bulaştıraraktan öperek "Aslanların dayısı. Biliyordum, biliyordum bir gün bu noktalara geleceğini" deyip aynı hızla fırladı döndü maçına. Az sonra Kumburgaz'ın neredeyse yarısı duymuştu olayı.
Yaşasın projeler
Lakin beni asıl şaşırtan bazı yapımcı dostlardan gelen telefonlar oldu. Onlara nasıl ve nereden haber gittiyse gitmiş, alelacele beni aramışlardı. Hepsi "benimle çalışmaktan çok mutlu olacaklarını, zaten süper projeleri benim gibi kıyak biri gelene kadar beklettiklerini, artık raflardan, kasalardan çıkarıp, hayata geçirebileceklerini" söylediler.
Fatih Abi'den fırça
Daha birçok şey olduysa da tam hatırlayamıyorum. Kanepede sızıp kalmışım. Rüyamda atv Genel Müdürümüz Fatih Abi'yi gördüm (Ediboğlu). Parmağını bana doğru uzatmış sallıyor ve; "İçinde senin program yapmadığın bir kanala genel müdür olmak kolay. Kolaysa orada hem genel müdür ol, hem de kendine program yaptır da gör bakalım" diye fırça atıyordu.
Alışveriş
Kan ter içinde ve sarsılarak uyandım. Meğer beni sarsan annemmiş. Sabah karanlığı başıma dikilmiş duruyor, bir yandan da "Hadi kalk evladım. Kalk da gidip biraz üst baş alalım sana. Böyle yelekle kotla filan gidilmez TRT'ye" diyordu. Baktım bu iş uzayacak. Kestirip attım. Dedim ki
-Güzel annecim benim. Böyle bir durum yok. Velveleye vermeyin ortamı.
-Nasıl yok yani? Senden iyisi Şam'da kayısı oğlum...
-Tamam annecim ama istemiyorum böyle bir şeyi.
-Neden oğluşum? Neden vazgeçtin canikom?
-Yahu niyetlenmedim ki vazgeçeyim anne. Allah Allaaah!..
Taş doğaydım keşke
Annem odada sanki birileri daha varmış gibi ta burnumun ucuna yanaşıp, fısıltıyla sordu yeniden
- Hişşt bana bak! Bir yerden baskı filan mı geldi? Hadi de bana hele?
- Yok be anam. Yok be güzel anam. Ne baskısı Allasen ?
- Eeee?..
- Eeesi, yoktu diyorum zaten böyle bir niyetim.
- Peki neden dün öyle şeyler söyledin? Yok koşulların uyuyormuş da, fazlan bile varmış da...
- !...
- Söyle, susma! Neden öyle yapıp bizi telaşlandırdın peki hain evlat?
- Yahu anam be! Ben kendi kendime takılıyordum öylesine. Arayım şu RTÜK'ü. "Bakın şartlarım uyuyor ama, bana güvenmeyin tamam mı?" diyeyim şeklinde düşünüyordum.
Annem ÖSS'de dibe çakmış lise son velisi suratıyla ve öfkesini zor bastırarak küskün, kırgın bir halde haykırdı yüzüme doğru
- Kırk yılda bir, bir şeye yarayacaktın, onu da berbat ettin. Hay seni doğuracağıma taş doğuraydım keşke. Ne diyeceğim şimdi ben konu komşuya? Kız Işıl; git söyle Leyla ablanlara filan. De ki; abim...
Haberleri gazete sayfası görüntüsünde okumak için
SABAH e-Medya"ya
tıklayın
|
|
|
|
