Türkiye işi, gücü, üretimi bırakıp kulak kesilmiş, iyimserlikle kötümserliğin bir ucundan öbür ucuna savrulup duruyor.
Hükümetin piyasalara güven kazandırmak için aldığı kararlar, yaptığı açıklamalar korkuyu yenemiyor ama Dünya Bankası'nın bir memuru ek destek müjdesi verince döviz ve faiz düşüyor, borsa coşuyor.
Bu tablo bile, ekonominin canlanmak için güven veren bir otoritenin paradan daha önemli olduğunu kanıtlıyor.
Çünkü iyi haberin yarattığı iyilik de geçici oluyor. Dün IMF Başkanı Köhler'in Türkiye'ye yeni bir yardımdan söz etmenin henüz erken olduğunu söylemesi, göstergeleri hemen tersine çevirmiştir.
Şu sorunun cevabını aramak lâzım:
Başbakan Ecevit, partisinin başında otursa, vaktiyle Willy Brandt'ın yaptığı gibi yerine yeni bir başbakan koysa..
Bu değişiklikten yararlanarak bakanlık sayısı 22 veya 24'e indirilse..
Radikal tasarruf tedbirlerini taahhüt eden, seçim ve partiler yasası değişiklikleri ile yeni ihale kanunu vaad eden bir program ilân edilse ne olur?
Bu soruyu dün tanınmış bir bankacıya sordum. Şunu dedi:
"İddia ediyorum ki dolar o gün 1 milyon 400 bin lira seviyesine iner! Ekonomi tıkır tıkır işlemeye, insanlar tedirginlikten kurtulup çalışmaya başlar."
Türkiye'nin dumura uğramış enerjisini harekete geçirmek, yeni dış kredi girişinden daha büyük önem taşıyor.
Aksi halde yeni dış kredi, borcumuzu arttırmaktan başka bir işe yaramayacaktır.
Şimdiye kadar öyle olmadı mı?
Kurtuluşun anahtarı iç destektir.
Borçlusu da, şartların cesaret ve özveri talep ettiği koalisyon liderleri!
Türkiye, İslâm değerlerini çağın değerleriyle uzlaştıran tek ülkedir.
Miraç Kandili nedeniyle Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Nuri Yılmaz'ın yayınladığı mesaj, önderliğini kabul ettirmiş bir Türkiye'nin İslâm dünyasına ve dünya barışına yapacağı büyük hizmeti vurguluyor.
Yılmaz "Terörü İslâm gibi sunmak yanlıştır.. Bir takım şer odaklarının girişimleri Müslümanları büyük bir zan altına ittiği gibi yüce dinimizi de lekelemeyi amaçlamaktadır" diyor.
Dünyanın bir çok yerinde olduğu gibi Afganistan'da da öfkeyle ayağa kalkarak parçalanan insanlar saygı görmemenin utancıyla yaralıdır ve bu öfkeyi din adına sömüren örgütlerin ve rejimlerin tutsağı durumundadır.
Türkiye'nin teröre karşı savaştaki rolü, yalnız bu halkların özgürlüklerine kavuşmasına yönelik olmamalı, Batı dünyasını da adaletsiz gücün hiç bir zaman kalıcı huzur getirmeyeceğine inandırmak olmalıdır.
Terör, siyasi ve ekonomik adaletsizliğin bataklığında ürüyor.
Düşlenen dünyayı füzeler değil, eğer uyanırsa sivil vicdan kuracaktır!
Magazin
