Tam Avrupalı
Türkiye liglerinde ilk defa gol yeme korkusu yaşamadan, fizik gücünü sonuna dek zorlayan ve bunu maçın temel ilkesi olarak uygulayan, cesur, korkusuz bir takım gördük: GÖZTEPE. Hücum futbolunu bu şekle sokan İzmir ekibini alkışlamalıyız. G.Saray dün ilk yarı Göztepe ile başa baş bir futbol oynadı. Ama ikinci devrede tıpkı bir Avrupa Şampiyonu gibi maça hükmetti.
G.Saray, Şampiyonlar Ligi'nde Nantes ile yapacağı maç öncesi sanki bir test maçı oynadı. Göztepe 4. dakikada 2-0 geriye düşmesine rağmen, Nantes gibi 'sınırsız saldırı' futbolunu inançla sürdürdü.
G.Saray önce rakibin orta alan hakimiyeti için yaptığı mücadeleyi durdurup, hiç ön top kaptırmayarak, sadece Milli Takım'ın İsveç ve Moldova maçlarında karşılaştığı fizik kavgacılığın güzel bir örneğini verdi. Göztepe de onlara eşlik etti ama ikinci yarıda G.Saray'ın teknik kalitesi, rakibin kavgacılığını yerle bir etti.
G.Saray, Nantes taktiği provasında da ilginç örnekler gösterdi. 2 bek Hakan ve Perez'in, tıpkı eski G.Saray'daki gibi, devamlı atağa kalktığını gördük. Hakan için Ümit Karan ve Arif devamlı birbirine yaklaşıp, adamlarını kümelendirerek oyun alanı açtılar. İlk yarı Hakan 2 pozisyon yakaladı. 25. dakikadan itibaren Perez de aynı deparlara başlayınca, G.Saray'ın kademesiz bölgede oyun kurma yüzdesi arttı.
En kötüsü Ümit Karan
Göztepe acemi bir takım. Sınırsız koşmanın ve moralini bozmamanın primini sadece ilk yarıda toplayabildiler. Santra ile beraber Vedat'ın 40-50 metre sürüp attığı şutun gol olmasını, uykuda olmanın dalgınlığı olarak kabul ettik. Aynı Vedat kontrolsuz girdiği bir topta penaltı yaptırdı.
4. dakikada Arif'in akıllı pasında Serkan'ın attığı ilk gol ise, Göztepe'ye defansını 'mantıksız biçimde boşaltmanın' kontraatak faturasıydı. Ama ikinci yarı yenen goller doğrudan doğruya G.Saray'ın kalite, kollektif oyun yaratıcılığı ve Nantes karşılaşmasının ciddiyetinin sahada örneklenmesiydi.
Ali Sami Yen Stadı'nda dün gece en fazla tekmeyi Perez yedi. Fransız futbolcu 7 canlı gibi G.Saray ruhuyla mücadele ediyor. Göztepe'de ise Ersen Martin yorulana kadar vasat oynadı.
Hakem sertliğe, kasti girmeler dahil düdük çalmadı. Ama topun oyunda kalmasına dikkat edip, tribünlerin soğumamasını temin edip, heyecanı diri tuttu.
G.Saray'da ben en çok stoperde oynayan Capone'yi beğendim. Takımda Ümit Karan hariç herkes göze battı. Bu kadar kısa zamanda takımı bu hale getiren Lucescu'yu da tebrik etmek gerek.
Magazin
