Eski Çinliler'in insanlıkla ilgili ironik sorularından biri:
- Neden insanlar sürekli biribirlerini öldürüp duruyorlar ki?.. Biraz daha bekleseler zaten kediliklerinden ölecekler...
TV kanallarında haberleri izlerken, sık sık aklıma bu ironik soru geliyor.
Biliyorsunuz, dünyanın tek süper devleti sayılan ABD; ne kendi genelkurmay binası Pentagon'u koruyabildi, ne de 400 metreyi aşkın yükseklikdeki Dünya Ticaret Merkezi'nin ikiz kulelerini...
Şimdi Başkan Bush, bu rezalet fiyaskoyu kendi kamuoyuna karşı dengeleme derdi peşinde..
Ne var ki, onarılmak istenen fiyaskolar, genellikle yeni fiyaskolar doğurur; tıpkı ikiz aynalar gibi...
Yine eski bir Osmanlı fıkrasında; yer minderlerine çepçevre oturmuş, lülesini ortadaki sehpaya dayayarak uzun çubuklarla afyon içen sarıklı mahalle büyüklerinin misafir olduğu konak odasına, evin genç uşağı girer.
Öne doğru eğilip, "bir emriniz var mı efendim" diye sorduktan sonra; öne eğik durumda, geri geri çekilmeye çalışırken, arkasındaki misafirlerden birinin çubuğunu kırar. Hemen ona dönüp kekeme bir özür dilemeyle, yine geri geri çekilmeye çalışırken, bir başka misafirin çubuğunu kırar. Bu kez de ona dönüp büsbütün kekelemeye başlayarak, yine geri geri yürüyeyim derken, üçüncü bir misafirin çubuğunu daha kırar.
Evsahibi:
- Aman evladım, der, sakın artık kıpırdama; yoksa ortalık harabeye dönecek...
Başkan Bush da, yaşanılan ilk ağır fiyaskodan sonra, kendi kamuoyunu tatmin etmek için; görünüşte, ABD'nin eski ajanlarından "bir tek kişi"ye karşı savaş başlattı. Uçak gemilerini harekete geçirdi. Değişik tipde 100 savaş uçağını Basra Körfezi'ne gönderdi. Şimdi hem Avrupa, hem Asya ülkelerinde, "aman bu arada bizim çubuk da kırılmasın" türünden, bir kaygı yaygınlaşmakta...
İster istemez Türkiye de o kaygının içinde...
"Peki, şimdi ne olacak" sorusuna karşı, kimse dört dörtlük bir kehanette bulunamıyor...
Sadece Başkan Bush'dan, Bin Ladin'in gerçek suçlu olduğunu saptayan somut kanıtlar isteniyor.
Başkan Bush da, "Biz onun suçlu olduğuna inanıyoruz, bu kadarı yeter" demeye getiriyor.
İster istemez, La Fontaine'in "Kurtla kuzu" öyküsündeki ünlü topsözü hatırlıyorsunuz:
- Daha güçlü olanın gerekçesi, her zaman en geçerli olandır.
Balıkların, kuşların, böceklerin; velhasıl doğadaki tüm canlı ailelerinin hiçbirinde rastlanmayan bir tuhaflık var İnsanoğlu'nda... Karşılıklı olarak, kendi hemcinsini dize getirmek; gerektiğinde öldürü öldürüvermek tutkusu...
Doğa düzeninde rastlanmayan, İnsan'a özgü böylesi bir "anomali"nin nedenleri çok araştırıldı.
Bazıları, İnsan'la diğer canlılar arasındaki farkı; İnsan'ın ayağa kalkmış olmasına bağladılar...
İnsan da, şayet dört ayak yürüse; kan dolaşımı yere paralel olacağından, daha uzun yaşayacaktır. Ayağa kalkınca, kan dolaşımı yere dikey olduğu için, kalbi daha çok yoruldu ve ömrü kısaldı.
Ve ayağa kalkınca, yemek yemek için ellerini kullanmaya başladığından, alt çenesi çok zayıfladı. Kafa yapısında alt çenesine yönelmesi gereken potansiyel güç, beyinsel bölüme yöneldi.
Alt çene cılızlaştığı için diş ağrıları başlarken; beyin güçlendi, düşünce gelişti. İnsan bireylerinde, karşılıklı kendi çıkarını hesaplama ve uygulamaya kalkma evresine geçildi... Yani efendim, salt İnsan'a ait özellikler, İnsan'ın ayağa kalkmasından kökenlendi.
Şayet ayağa kalkmak yerine, dört ayak yürümeyi sürdürseydik; ne doğada ölüm bilincine sahip tek canlı olacaktık; ne aşk acıları çekecektik; ne de silahlarla, atom füzeleriyle, savaşlarla uğraşacaktık...
Kutsal Kitap'lardaki, "İnsan'ın cenneten kovulması" lejandı da; sanırım, İnsan'ın ayağa kalkarak böylesi bir anomaliye düşmüş olmasını simgeler...
Sizi bilmem ama ben, yaşarken hiçbir hata yapmayan kedilere bazen öyle imreniyorum ki...
Magazin
