Ölüm cezasını kaldıran Anayasa değişikliği komisyonda kabul edildi. Ama bazı hallerde idam cezası uygulanacak.
Madde "Savaş, yakın savaş ve terör halleri dışında ölüm cezası verilemez" diyor.
Yani savaş durumundaki bazı suçlar ile terör suçlarının faillerine idam cezası uygulaması devam edecek.
Değişiklik, ölüm cezasının kaldırılmasını Avrupa Birliği'ne üyelik için şart koşan AB'yi tatmin edecek mi; şüpheli..
Avrupa terör suçlarına da ölüm cezası uygulamamakla birlikte, terörün dünyada yarattığı korku, bir çok ülkede geriye dönüş eğilimleri uyandırmaktadır.
Teröre karşı uyanan ortak şuur nedeniyle Türkiye'nin gerçekleştirdiği sınırlı iyileştirme şu ortamda yeterli görülebilir.
Dünkü görüşmelerde MHP'li Verkaya, terörün "başlı başına bir din" olduğunu söyledi.. Doğrudur.. Amerika'daki son olay da bunu kanıtladı.
Bunlar ölüme, yıkıma ve kötülüğe tapınıyorlar.. Masum insanları öldürerek, yakıp yıkarak ibadet ediyorlar.
Meşum amaçları uğruna kendi bedenlerini bile ölüm silâhı olarak kullanabiliyorlar.
İdam müeyyidesi, insanlıktan çıkmış böyle canavarları ne kadar caydırır, şüphelidir.
Ama toplumun bu suçlara en ağır cezayı lâyık gördüğünü belli etmesi önemlidir ve kaç tanesini kötülük havarisi olmaktan korursa korusun kazançtır.
Meclisteki görüşmelerde bu madde, terörist başı Apo üstünden siyasi rant sağlama kurnazlıklarına alet edilmemelidir.
Ölüm cezası bizde meclis "olur"u alındıktan sonra infaz ediliyor. Yani ölüm cezası yürürlükte olsa bile infaz kararı, ülke yararı dikkate alınarak veriliyor.
Türkiye, toplumun haklı öfkesine kapılıp onu idam etseydi PKK terörünü yenmenin avantajlarını bu ölçüde kullanamayacaktı.
Bebek katiline, hak etmediği bir kahramanlık rütbesi verecek olanlar, bunu etnik kışkırtma için kullanacaklardı.
Oysa bugün Apo hücrede, her gününü ölüm korkusu ile geçiren bir ibretlik olarak yaşamakta ve unutulmaktadır.
Onun yaşaması, adıyla özdeşleşen melânetin ölümüne hizmet ediyor.
Kimse popülizm uğruna bu büyük kazanımı feda etmeye kalkmasın.
Türk Belediyeler Birliği, belediye başkanlarının iki turlu seçimle belirlenmesi için çağrı yaptı.
Açıklamada mevcut 3.216 belediye başkanından nerede ise tamamının azınlık oyu ile seçildiği, bir çoğunun yüzde 18-19 oyla işbaşına geldiği bildiriliyor.
Sonuçta kentler, halkın beşte dördünün oy vermediği, temsil yeteneği olmayan, o nedenle yönetme gücü bulunmayan başkanların eline teslim ediliyor.
İki turlu sistem, bu sakıncaları ortadan kaldırdığı gibi uzlaşma kültürünü de geliştirecektir. Çünkü kendi partisinin adayı ikinci tura yükselmemiş olan seçmenler, başka partilerin adayları arasında bir tercih yapacaklardır.
Bu durum, kentleri partizan başkanlar eziyetinden de kurtaracaktır.
Böyle bir şansın önünü açmak için Anayasa değişiklikleri görüşmeleri fırsattır.
Meclis bu fırsatı değerlendirmeli!
Magazin
