Bilgisayarımın Posta Kutusunda, her bilgisayarda olduğu gibi, bir
Göndereni Engelle bölümü bulunmakta... Doğrusu, ben bugüne kadar
pek yararını göremedim; ya bilgisayar acemisi olduğumdan doğru
dürüst kullanamıyorum ya da bu önlemin pek bir etkisi yok.
Baktım, dün yine Göndereni Engelleye rağmen iki sayfa kadar
misafir, davetsiz olarak doldurmuş Posta Kutusunu...
Fransızca bilmesem de, misafirler anladığım kadarı ile bir tür
itiraf” sitesinden...
Kimilerini, oğlum Alican Türkçeye aktardı.
Birkaç örnek vermek istiyorum.
16 yaşındaki Miss, Paristen yazıyor:
İtiraf ediyorum ki sevgilimden sıkıldım. Onunla iki yıldan beri, her
yaz çıkıyorum ve benimle yatacak durumda değil. Benimle yatmayı
beceremiyor. Onu her zaman affedeceğime inanıyor ama, yanılıyor.
Çünkü benimle çıkmak isteyen birçok adam var. Eğer böyle devam ederse
bir gün beni kaybedecek.
15 yaşındaki Ben, Marsilyadan yazıyor:
En iyi dostumun sevgilisini sevdiğimi itiraf ediyorum. Hiçbir şey
yapamam, ama seviyorum, işte bu kadar...
İçerikleri, görüldüğü gibi, neredeyse Türkçe itiraf sitelerinde
yazılanların bir benzeri... Fakat, beni asıl düşündüren, bunları
Türkçeye çevirirken Alican’ın bir gözlemi oldu.
Fransızların ulusal kültürlerine ne kadar düşkün olduğu bilinir.
Küreselleşmeyle hızlanan Amerikan kültürüne karşı müthiş bir savaş
vermekteler.
Başımdan geçtiği için biliyorum, Paris’te İngilizce konuşan, turist
dahi olsa pek hoş karşılanmaz, en köhne bir bulvar kahvesinde dahi
nescafe içmek mümkün değildir.
Alican’ın gözlemine göre ise chat yapmak mı demeli yoksa,
bilgisayarlar dili yozlaşma sınırının ötesinde bir bozulmaya
uğratmakta...
Fransızlar da bilgisayarda yazarken Türkçede olduğu gibi mesela
selam yerine slm yazıyorlar. İşte Alican, bu yüzden üç satırlık
basit bir mektupu çevirirken dahi epey zorlandığını itiraf etti.
Şimdi, 15-16 yaşlarındaki bu Fransız gençlerini düşünüyor ve merak
ediyorum.
Acaba chat yaparken bizim gençlerimizin yöntemini kullandıklarına
göre onların da kelime dağarcıkları bizimkiler kadar sınırlı mı?
Fransızların o ünlü Dil Akademisi bu durum karşısında neler
düşünüyor?
Doğrusu, böylesi bir sanal ortamda gerçekçi önlemlerin pek yararlı
olabileceğini düşünemiyorum.
Sanırım, böyle giderse dünya halkları olarak ortak bir dili
konuşamazsak bile, ortak işaretlerle yazarak anlaşabileceğiz.
İletişim çağında yaşıyoruz ya...