Elbette banka arzında kantarın topuzu kaçtı. Bunun neye mal olduğunu artık konuşmaya bile gerek yok.

Bunu konuşmak için artık çok geç.

Ama belki "döviz büfesi" bolluğunun sakıncalarını konuşmanın tam zamanı.

Üretimden değil de, paradan para kazanmanın toplumsal bir hastalığa dönüşmesinde büfelerin payı da mutlaka araştırılmalıdır.

Bu büfelerinin işporta tezgâhı gibi, her yanı sarması dolar tutkusunu ne kadar kamçıladı, kamçılıyor?

Asgari ücret üzerinden aldığı aylığı bile dövize çevirip sonra 3'er 5'er bozdurmaya özenenler de incelenmelidir.

Dolar bulundurmayla, Amerikan sigarası içme, cep telefonu kullanma arasındaki "küreselleşme bağı" da araştırılmalıdır.

Ulusal paradan kaçış, yerli tütünün terk edilmesi gibi bir hal aldı.

Ekonomistlerin sevdiği deyimle "Dolarizasyon", yani TL'den kaçış aslında toplumun geleceği için, köktendincilikten beter bir tehdit. Çünkü tasarrufların dövize yönelmesi, hele de bunun kayıt dışı olarak gerçekleşmesi, kara para stokunun, kayıt dışı ekonominin genişlemesine yol açıyor.

Bunun da başta bölücü terörün finansmanına kadar uzayan birçok tehlikeli boyutu var.

Bu toplantıda özellikle terörle bağlantılı kara para için ortaya konulan endişeler daha sonra Hazine Müsteşarlığı'nca bir yönetmeliğe dönüştürüldü. 10 bin doların üzerindeki döviz çıkışlarında kimlik beyanı kuralı getirildi.

İktidarda DYP-SHP koalisyonu vardı. Demirel başbakan, Çiller hazineden sorumlu bakandı.

Yönetmeliği SABAH'ın taşra baskısındaki "Kontrollü kambiyo rejimine geçiliyor" haberinden öğrenen Demirel, duruma derhal müdahale etti.

Yönetmelik, çıktığı gün yürürlükten kaldırıldı.