Win-Türkçe
ASCII

BABAMA KIZDIM İNTİHAR ETTİM
'Çocukluğumda beni en çok yaralayan olay anne ve babamın beni genelde okulda unutmalarıydı. Yatılı okuyordum. 20 gün kimse gelip beni arayıp sormazdı. 11 yaşındaydım. Annemle babam beni çekiştirip duruyordu. İstedikleri için değil, birbirlerine inat olsun diye yapıyorlardı. Daha sonra ikisi de almadı ve amcamlarda kalmaya başladım.

Bir süre sonra yine babamla yaşamaya başlamıştım ama benimle komşular ilgileniyordu. Terk edilmiş hissediyordum kendimi. 'Çekilmez oldu bu hayat, veda edip gitmeli' diye bir şarkıya taktım ve intihar etmeye karar verdim. Kibritlerin barutlarını suda eritip, suyuna küçük bir pilav yaptım. Ecza dolabındaki bütün ilaçları da içtim. Üst katımızda Serpil Örümcer oturuyordu. Hayatımı ona borçluyum. Gece yarısı işten dönerken, kapının altından ışık görünce kapıyı çalıyor. Sürüne sürüne kapıyı açmışım ama orada yığılıp kalmışım.

ACIDAN FELÇ GEÇİRDİM
Serpil Abla kapının açık olduğunu fark edince iteliyor ve beni yerde görüyor. Hastaneye götürmüşler ve üç gün sonra kendime gelebilmişim. Babam hastaneye bir gün sonra geldi ve 'Nasıl böyle bir şey yaparsın. Beni rezil ettin' dedi.

(...) 17 yaşındaydım. Babam şarkıcı olduğumu duymuş. Beni sahneden indirtip, bekaret kontrolü için 2'nci Şube'ye çektirdi. Kontrolden geçtim. O alet korkunç bir şeydi. Bakire çıktım, şaşırdılar. Öyle bir acıydı ki, felç geçirdim. Kalkamıyordum, yürüyemiyordum, yemek yiyemiyordum. Kedim bile halime dayanamadı ve kendini duvara çarparak öldürdü. Kedim öldükten üç gün sonra ayağa kalktım. 6 ay felçli kaldım, 42 kiloya düştüm.

BABAMDIR DİYE BAKIYORUM
Bir gün babam beni İngiltere'ye götüreceğini söyledi. Onunla bir arada yaşamak hiç istemiyordum. Hemen yaşımı büyültüp 18 yaptırdım. Böylece onunla da gitmedim. Babama kin tuttum. Sevgimi kaybetti. Ama şimdi bir evlat olarak üzerime düşeni yapıyorum. Babamdır diye ona bakıyorum. Asla bir sevgi duymuyorum. Hayatımda bir kez bile babama sarılıp, onu doyasıya koklamadım."