SABAH

Bugün spor yazmayacağım. Çok özür dilerim. Bu ortamda zaten yazamam. Evimde büyük bir yangın var. 1979 yılında Yeni Asır'daki ilk yazımdan beri yazmaktan onur duyduğum, patrondan çok bir ağabey gördüğüm Dinç Bilgin'in SABAH'ındaki yangın, Nişantaşı'ndan taaa Caddebostan'daki evimin içine sıçradı.

Cuma F.Bahçe maçından sonra gece yarısına kadar gazetedeydim. Herkes oradaydı. Dinç Bey Londra'daydı. Cumartesi öğlen gazetedeydi. Odasına çıktım, öpüştük. Her zamanki mütevazı haliyle yanağımı okşadı. "Fener iyi" dedi. Ben ancak "İyi, iyi" diyebildim. "Bana ne görev düşüyor patron" dedim. "Merak etme, herşey düzelecek" dedi.

Dinç Bilgin'i 21 yıldır tanırım. SABAH'ın ilk çıktığı günlerde Grundig'de genel müdürdüm. Mecidiyeköy'de gazetenin çıktığı 4 katlı binanın en üst katında hem bürosu, hem de yatıp kalktığı bir odası vardı. Gazeteciliği, onuru, çalışkanlığı, mütevazılığı, insanlığı 10 numaraydı. Müthiş bir ekibi vardı. Kenan Sönmez, Çetin Gürel, Zafer Mutlu, Ercüment Gündem. Bugün Çetin Güler hariç üçü yine yanında, omuz omuza yine birlikteler.

1987'de Grundig'ten ayrıldığımda inanılmaz iş teklifleri almıştım. Ama Dinç Bey'le Sabah Pazarlama'da fifty-fifty ortak olduk. Hayatımda hiçkimseyle para konuşmadım. Tabii Dinç Bey'le de...

SABAH, hergün bir dev oluyordu. Babıali'de Simavi Kardeşler ile Bilgin Ailesi gazeteciliğin mektebinden gelmişlerdi. Dinç Bilgin'in Yeni Asır'ının mazisi 1 asırdan fazlaydı. Onun kazandığı her kuruş gazetecilikteki en son teknolojiye harcanırdı. Bugün Nişantaşı ve Samandıra'daki inanılmaz tesisler, dünya teknolojisinin en son ürünüdür. SABAH Grubu tırnaklarıyla kaza kaza buraya geldi.

Sabah yaşayacak
Etibank ellerinden gitti. Oraya çok da büyük bir para koymuşlardır. Dün bankaları yoktu, bugün yine yok. Ama SABAH sonuna kadar yaşayacaktır. Bilgin ailesi bugüne dek Türkiye'de en küçük bir olayın içinde olmamışlardır. O, gazetecikte bugün "Türkiye'nin tek bir bilenidir." Ekibi de onunla birlikte omuz omuza. SABAH'ın bütün çalışanları da... Cumadan beri görüyorum, gazetede herkes bir değil, beş çalışıyor. Türkiye'nin basındaki devine yepyeni devler ilave edeceklerdir. Hem de bu kadro ile... En ufak bir fire vermeden.

Hastalandım, hep yanımdaydı. Bir patron olarak değil, bir ağabey olarak... Kenan Sönmez de, Zafer Mutlu da, gazetedeki yüzlerce arkadaşım da....

Sabah'la onur duyuyorum
Bundan bir ay kadar önceydi. Türkiye'de 26 bin böbrek hastasından biriyim. Herkes benim için çare arıyordu. Dünyanın her tarafında bu işi halletmek için gazetenin üst düzeyi elinden ne geliyorsa yapıyordu. Rusya ile ilgili bir gelişme olmuştu. Kenan Sönmez'in odasındaydım. Rusya'da böbrek bulmak için bir şans doğmuştu. Kenan Sönmez telefonla Ali Şen'le konuşuyordu. Dinç Bey de odadaydı. Kenan Sönmez, Ali Şen'e öyle şeyler söyledi ki kanım dondu. O anda kurşun sıksalar bir gram kanım akmazdı. Bunları yazmıyorum, ama 21 yıllık yuvamda o gün gibi daha nicelerini yaşadım ben. Hiçbirinin maddiyatla ilgisi yok. Ama asla unutamayacağım şeyler bunlar.

Beni tanıyanlar bilir; kellemi bu iş için koydum. Sağlığım nereye kadar götürürse, hep Dinç Bilgin'in, Kenan Sönmez'in, Zafer Mutlu'nun yanındayım. Hem de kendimi tam siper ederek. SABAH'ta çalışmanın ve bu insanlarla onur duymanın şeref ve haysiyetini sonuna kadar taşıyacağım. Eğer bunun aksini yaparsam, dünyada benden şerefsiz olmasın.