"Light günlük"

Kavurucu sıcaklara deprem korkusu eklendi. Üstüne Erbakan'ın hapis cezası onaylandı. Canımı sıkmamaya kararlıyım. Ama tavrımı belirtmek ihtiyacını duyuyorum.

İfade özgürlüğünü hep çok önemsedim. İnsanların söyledikleri yada yazdıkları için hapse girmelerine kayıtsız şartsız karşı çıkıyorum. Cezayı Erbakan eski Başbakan yada 75 yaşında olduğu için değil, ilke düzeyinde tasvip etmiyorum.

Bu gibi durumlarda aklıma hemen Menderes, Polatkan ve Zorlu'nun idam edilmesi, Demirel ve diğer siyasilerin Zincirbozan'da tutulması gelir. Siyasi yasakların yanlış olduğunu Türkiye ne zaman anlayacak?

Yakın tarihi okumak ve öğrenmek o bakıma çok önemli. Geçmişten çıkartabileceğimiz çok ders var. Tatile gitmeye hazırlanan okuyucularıma bir kitap önermek istiyorum.

Başlıktaki "Light Günlük", sevgili dostum ve meslektaşım Mahfi Eğilmez'in son kitabının adı. Creative Yayıncılık (212-227 61 52) ve Şeref Özgencil'i gösterdikleri özen dolayısı ile kutlamak isterim.

Mahfi Eğilmez
Yazarın özgeçmişi başlı başına bir kitap konusu olabilecek kadar zengin. Elbette Mülkiye (yeni adı ile Ankara SBF) mezunu. Okulu üçüncülükle bitirince, ekonomi bürokrasisinin seçkin grubu Maliye Müfettişliğine kabul edilmiş.

Orada başarılı olunca Hazine'ye alınmış. Londra'da eğitim görmüş. Washington'da bulunmuş. Ekonominin kritik dönemlerinin birinci elden yaşamış. Çiller'in Başbakanlığı sırasında istifa edip özel sektöre geçmiş.

1997'de Anasol-D kurulunca, geri dönerek Hazine Müsteşarı olmuş. 1998'de devreye giren enflasyonla mücadele programını hazırlamış. Yılmaz hükümetinin programın gereklerini yerine getirmeyeceğini anlayınca tekrar istifa etmiş.

Yeni Yüzyıl'da ekonomi yazarlığına başlamış. Satılınca Radikal'e geçmiş. Geçen yıl da ben ve Deniz Gökçe ile birlikte NTV'de Ekodiyalog programını yapmaya başladı. Özel kesimdeki yöneticiliğini de sürdürüyor.

"Bir koltuğa çok karpuz sığmaz" denir. Belli ki Mahfi sığdırıyor. Arada kitap yazmaya da zaman buluyor. Biraz moralimi bozdu. Ben uzun süredir kitap çıkartmamış olmamı işlerimin çokluğuna bağlıyordum. Şimdi ne bahane bulacağım?

Bir bürokratın özel tarihi
"Light Günlük" lokum gibi bir kitap. Başlayınca elden bırakmak mümkün değil. İlginç bir mimarisi var. Aslında Mahfi'nin son üç yılda yazdığı yazılardan yapılmış bir derleme gibi.

Fakat, derlemeler kuru ve biraz sıkıcı olur. Mahfi buna hoş bir çözüm getirmiş. Arayı kendi yaşam hikayesi ile doldurmuş. Çocukluk günlerinden, ailesinden başlıyor. Okul dönemi ile devam ediyor.

Bürokrasideki ilk günlerini olağanüstü güzel anlatmış. Gençlik döneminde şiir yazdığını böylece öğrenmiş oluyoruz. Edebiyata çok yetenekli olduğu kitabın her satırından anlaşılıyor.

Bugüne yaklaştıkça ekonomi tartışmaları da öne çıkıyor. IMF ve Dünya Bankası ile müzakereleri, programların hazırlanmasını, Özal'la ilişkilerini böylece öğreniyoruz. Kitapta yakından tanıdığınız pek çok isimle karşılaşacaksınız.

Neler yazdığını daha fazla anlatmak istemiyorum. Amacım kitabı merak edip satın almanız ve okumanız. Hararetle tavsiye ediyorum. Sonra bana teşekkür edeceğinize kesin inanıyorum. Eline sağlık Mahfi.

Son sözüm Deniz Gökçe ve kendime. Galiba bizim de birer kitap yazma zamanımız gelmiş, hatta geçiyor. Bakalım Mahfi kadar başarılı olabilecek miyiz?