Uzayıp giden tren yolları...

İnsanlarımız hemen hergün trafik kazalarında ölüyor, sakat kalıyor. Ben de trafik kazalarına ağıt yakacağımıza, demiryollarımızın çağdaş düzeye getirilerek, bu konuda önemli adımlar atılacağını yazıp duruyorum. Almanya'da yaşayan bir vatandaşımızın mektubunu okuyunca ne kadar haklı olduğum anlaşılacak.

"Sayın Ahmet Bey,
Türkiye'nin önemli sorunlarının başında 60 yıldır savsaklanan RAYLI TAŞIMACILIK geliyor. Soruna salt canlı cansız taşınmasının ötesinde çevre, ekonomi, Türkiye'nin başbelası trafik sorunu, kazalar ve bunun ülke ekonomisine getirdiği kaybolan emek gücü ve maddi-manevi yük açısından bakıldığında, ülkemizin, insanımızın bunlar kalkmazsa olmaz sorunlarının en başında yer almaktadır. Öyleyse "50 yıldır RAYLI TAŞIMACILIK neden bira arpa boyu yol aldı, ya da alamadı?..." sorusunun yanıtı ise, FEODAL KAPİTALİZM'in sağkolu "LOBİ"lerde yatıyor;

1- Araba üreticilerinden araba satıcılarına dek geniş bir yelpazeyi kapsayan taşıt üreticileri lobisi,

2- Yakıt üreticilerinden satıcılarına kadar içine alan yakıt lobisi,

3- Yol, köprü yapımı ve onarımı ile ilgili, büyüklü küçüklü yol lobisi,

4- Minibüsünden makrobusuna kadar kara taşımacılığı lobisi ve bunların sahip olduğu oy potensiyeli.

Gerçi trafik kazalarından bu lobinin de bireyleri zarar görmekte ama kendilerini ve çevrelerini doğrudan etkilemediği sürece soyut bir durum ve uzak bir olasılık olarak görüldüğünden tali kalmakta... Peki zavallı Demiryolu'nun nesi var, kimi var birkaç boynu bükük Demiryolcu'dan başka?... Hiç!... Onlar da zaten bir iş bulup kapağı DDY attıkları için memnunlar. Sanıyorum raylardan vagonlara lokomotiflere kadar çok büyük bir bölümü de, zaten devletin fabrikalarında üretilmekte, atölyelerinde onarılmakta. Ehh geriye ne kalıyor?... Tam anlamıyla yetim gariban öksüz bir Demiryolu taşımacılığı. Yani durum 4-0 karataşımacılığının lehine...

ÇÖZÜM;
Herhalde en çıkar yol çalışanlarının da haklı gözetilerek DDY'nin özelleştirilmesidir. Belki bir başka çözüm de Demiryollarının hisselerinin borsaya sunulup, halka açılması olabilir. Her iki durumda kara taşımacıları girişimin karşısına dikileceklerdir. Ya da her iki çözüm harmanlanarak büyük bir bölümünün karataşımacılarınca alınıp, özelleştirilmesi, bir bölümünün de çalışanlarına devredilmesi veya satılması olabilir. Hem Türkiye'nin hem de insanımızın geleceğine de yatırım yapacak, uzağı gören yürekli sermaye/dar aranıyor.

Fakat sonuç olarak anlaşılan o ki, bugünkü durum uzun vadeli düşünen bir DEVLET, HÜKÜMET ve SEÇMEN üçlüsü bir araya gelinceye dek sürecek. Aslında KURTARICI olan DEV şu anda PANDORANIN KUTUSU, ya da ARI KOVANI... Evet unutturulan yalnız tren yolları değil, onunla birlik şarkısı da unutuldu..."Uzayıp gider o tren yolları, açılıp sarmıyor yarın kolları...""