DİNİ MESAJIN YERİ OKUL DEĞİL
Mahkeme'nin kararında toplu duanın Anayasası'nın, 1'inci maddesiyle koruma altına alınan "ifade özgürlüğü" kapsamına girmeyeceği belirtildi. Yargıç John Paul Stevens, kararı açıklarken, "Dini mesajların okul tarafından desteklenmesine izin verilemez. Çünkü dışarıdan gelen seyirciye böyle bir mesaj verilemez" ifadesini kullandı.

Kararın sadece spor karşılaşmalarıyla sınırlı kalmayacağı, birçok konuda örnek teşkil edeceği belirtiliyor. Karar, dinsel inançların kişisel bir mesele olduğunu savunanların ve dini mesajların okulda değil, kilisede verilmesi gerektiğini söyleyenlerin zaferi olarak değerlendirildi.

HALKIN ÇOĞU KARARA KARŞI
Yapılan kamuoyu araştırmaları, Amerikan halkının okullarda dua edilmesinden yana olduğunu gösterdi. Mart ayında ABC televizyonu tarafından yapılan bir araştırmada, Amerikan halkının 3'te 2'si toplu duaya izin verilmesi gerektiği yönünde tavır koydu. Mart ayında Teksas eyaletinde yapılan bağlayıcı olmayan bir halkoylamasında da halkın yüzde 94'ü öğrencilerin toplu dua etmesini destekledi. Ancak Mahkeme bu görüşlere rağmen "kilise ve devletin ayrılması" ilkesinden ödün vermedi. Mahkeme, 1992'de de mezuniyet törenlerinde dua edilmesini yasaklamıştı.

BU GÖRÜNTÜLER ÇOK TARTIŞILDI
Dua tartışmasının ilk patlak verdiği yer, Teksas'taki Santa Fe Lisesi oldu. Maçtan önce, öğrencilerden birinin yönetiminde taraftarlar ve sporcuların toplu dua etmesi bu okulda olduğu gibi tüm okullarda yaygındı. Santa Fe'de çocuğu bulunan bazı veliler durumdan rahatsız oldu. ABD Özgürlükler Birliği Derneği aracılığıyla 1995'te "toplu duanın" laikliğe aykırı olduğu gerekçesiyle Anayasa Mahkemesi'ne başvurdular.