Tribündeki G.Saraylılar kızıyorlar. "F.Bahçe niye açılmıyor" diye. Aslında sarı-lacivertliler doğru yapıyor. Eğer açılırlarsa G.Saray'la başetmeleri mümkün değil. Hem fizik olarak hem de oyun anlayışı olarak.
Hafta arası G.Saray'ın F.Bahçe'yi bir basketbol skoruyla yeneceği iddiaları iki takımı da etkilemiş. İlk yarıda G.Saray daha fazla hücum eder gözüktü. Ama rakip kalede tehlikeli pozisyonu 1 tane.
F.Bahçe 90 dakika boyunca oyun şeklini hiç bozmadı. Aldıkları topları mümkün olduğu kadar kaybetmeyip, boşa çıkan arkadaşlarına verdiler. Uzun uzun vurmadılar. Bu, ilerleyen dakikalarda sarı-kırmızılıların sinirini bozdu. Gol de gelmeyince gerildiler. Rahat pozisyonları harcadılar.
İkinci yarı Terim, özellikle Arif'e Hakan'ın yanına girmesini, ikaz etti. Çünkü artık yandan ve cepheden şişirilen toplarla netice amak lazımdı. Hakan çıktığı hava toplarının bir kısmına vurdu bir kısmını yanlarına düşürdü. Terim baktı olmuyor bu sefer Marcio'yu soktu.
Dün F.Bahçe son zamanlardaki olumsuzluklarına ve üzerindeki baskıya göre nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadı. Hiç maceraya girmediler. Özellikle Alpay, Ogün, Johnson ortayı hiç boşaltmadılar. Ve Johnson geldiği günden beri ilk defa adam gibi futbol oynadı.
Erol Ersoy çok koşarak iyi bir görüntü çizdi. Yalnız hani komitenin dediği bir söz var, "Elinle kolunla tepki gösteren futbolcuya sarı kart göstereceksin diye. Johnson'a bunu gösterecekken aklına bu futbolcuya gösterdiği ilk sarı kart geldi ve vazgeçti. Hakem kararlı olacak.
Son zamanlarda G.Saray'la oynayan takımlar teknik direktörleri dahil maç başlamadan teslim oluyorlardı. İlk defa 90 dakika boyunca teslim olmayan bir takımla mücadele ettiler. Ve o takım şu anda G.Saray'dan daha güçsüz olmasına rağmen galip gelmesini bildi. İşte futbol budur. Onun için de basketboldan daha fazla seyircisi vardır. F.Bahçe dünkü galibiyetiyle bütün bir sezonun günahını sildi.
