Maç öncesinde kesin favori G.Saray'dı. Tüm göstergeler Cimbom'un rahat kazanacağı, hatta golü erken bulursa tarihi farkın bile olabileceğini gösteriyordu. Ama hiç de böyle olmadı. "Derbilerde favori olan kaybeder" sözü doğrulandı ve F.Bahçe güçlü rakibini hem de Ali Sami Yen'de devirerek bu sezon unuttuğu şoklardan birini yaşattı.
Futbolda buna benzer örnekler zaman zaman görülüyor. "Futbolun adaleti yok" denilen kavram işte bu olmalı. F.Bahçe'nin dün akşam galip gelmesi adeta bir mucize oldu. Bunda en önemli neden G.Saray'ın bulduğu pozisyonlarda golü yapamamasıydı.
Özellikle ilk yarıda Sergen'in kaçırdığı yüzde yüzlük pozisyon, ikinci yarıda kaçan goller, direkten dönen pozisyonlar, G.Saray'ın kaderini belirledi. F.Bahçe bu sürpriz galibiyeti güçlü rakibi karşısında haddini bilerek oynaması ve çok iyi mücadele etmesine borçlu. Tabii biraz da şansına...
Rüştü ile başlayan Alpay, Ogün, Johnson'la bütünleşen ve tüm takım olarak yaptıkları dafansif mücadele, belki futbol adına güzellikler ortaya koymadı. Ama bu F.Bahçe'nin G.Saray'ı durdurmasının tek yoluydu. 75 dakika bu disiplinini elden bırakmadılar.
Son dakikalarda G.Saray'ın oyun disiplininden kopmasında golü bulamama stresi kadar, yorulması da etkili oldu. Aslında 60-70 dakika futbol adına tüm güzellikleri yapmaya çalışan G.Saraylı oyuncuların Sergen hariç hepsi iyi mücadele etmişlerdi. Sergen, oynadığı sürece F.Bahçe defansı arasında etkili olmadığı gibi kaçırdığı golle de G.Saray'ın yenilgisinde önemli rol oynadı.
Skorda önemli bir faktör de, derbiyi Terim'in normal lig maçları gibi görmesiydi. Alışılmışın dışında bir düzen ile, Okan'ı defansın sağında, Arif'i de orta saha da oyuna başlattı. Oysa Arif, ilk yarıda yorulmadan Hakan'ın yanında daha etkili olurdu.
