Kocaeli'de ilk yarıda yeşil ve düzgün zeminde futbol adına fazla bir şey yok. İki takım da kötü. Sanki sezonun son maçlarını oynuyorlar. Hakem onlardan da formsuz. Pozisyon bile yok. F.Bahçe bir tehlikeli akın yaptı, o da gol oldu. Kocaeli'de o da yok.
F.Bahçe'den fazla şey beklemek iyimserlik olur. Olursa o da eşyanın tabiatına aykırıdır. Sahaya çıkan 11 kişiden 8'i defans ağırlıklı oyuncu. Hücum için sahada Abdullah, Moldovan ve Boliç görünüyor. Moldovan ve Boliç de misafir sanatçı gibiler. Geriye bir tek Abdullah kalıyor. O da 'Süperman' değil.
İlk yarının özeti böyle; ama tribünler bir harika. Hem de her yeri. Önce iki taraf seyircisi tartışıyor. Sonra F.Bahçe seyircisi ile polis birbirlerini gıdıklıyorlar. Tartışma Şeref Tribünü'ne bulaşıyor ve Basın Tribünü de 'Şerefliler Tribünü'nün yanında olduğu için oraya da sıçrıyor. Hepsi çok çirkin.
İkinci 45 dakikadaki mücadele, tribünleri biraz keyiflendiriyor. Pozisyonlar da bollaşıyor. Ama yine bir tek gol var. Kocaeli bu yarı gol için daha istekli. Kamoltzev kaliteli bir kumaş. Ceza alanında etkili olabilir. Ama oraya sokmak ve yardımına gitmek lazım.
Kocaeli bu yarı defansta daha riskli oynadı. Ama bundan faydalanacak F.Bahçe nerede? Ogün, orta sahada ileriye dönük oynatılıyor. Fakat o, önünde boş alan bulursa oralara girerek, koşarak ve ver-kaç yaparak tehlike yaratan, şut atan bir futbolcu. Fakat dün gece oynadığı alanda haliyle sırtı rakip kaleye dönük oluyor. Rakip de gelip ayağından topu alıyor. Sinirleniyor, bu sefer de hakem ile tartışmaya başlıyor.
Liderliğe oynayan takımların sahada 1 oyuncu bile eksilme hakları yok. Bunu da sağlayacak teknik adam. Ama Turhan da, "Ne yapayım, elimdeki malzeme bu" derse; o zaman da ona fazla kızamazsınız. Murat Ilgaz, yardımcılarından başı ağrımamasına rağmen kötü kararlar verdi. Futbolcular kendisine inanmadılar. Kararsızlığı, tribünden bile belli oluyordu.
