Neden erkek?

Hayata, İstanbul'a 1,5 saat mesafe uzaklıktaki büyük bir kasabada başladım. Sıskalığım nedeniyle beni ortaokula göndermek istemeyen babamı, gözyaşlarımla ikna edip ortaokula yazıldım. Lise yılları gelince kimseye yük olmak istemediğim için, gündüzleri yaşadığım kasabada bulduğum işe gittim, akşamları da 18 km. uzaklıktaki şehrimizde bulunan Akşam Lisesi'nde öğrenimimi sürdürdüm.

Liseyi her yıl takdirname alarak bitirdikten sonra, İstanbul'a gittiğimde "kötü yola düşeceğimden korkan" sevgili ve rahmetli babamın beni evlatlıktan redetme tehdidine rağmen evden kaçarak, İstanbul'a üniversitede okumaya geldim. Bundan tam 24 yıl önce...

Sabahlara kadar çalıştım
Kendi kendime işimi buldum, kalacak yerimi ayarladım, bu arada kötü yola da düşmedim. Çok seçkin kurumlarda çok seçkin insanlarla çalıştım.

Çalışırken zaman kavramını hiç dikkate almadım. Sabah erken gelip, gece geç çıktım. Yöneticilerimle yanyana bazen gece yarılarına ve sabahlara kadar çalıştım.

Çok iyi bir ekonomi muhabiri olduğum herkes tarafından takdir ediliyordu. (14 yıldır gazetecilik yapmıyorum.) Bu arada evimi de, evliliğimi de en iyi şekilde yürütüyordum. İşteki başarımı engellemesin diye ilk hamileliğimi sona erdirdim.

Çalışmalarımın mükâfatı!
Bir gün çalıştığım gazetede yazı işleri müdürlüğü kadrosuna yeni atama yapıldığında, oraya en uygun aday olduğumu düşünmeme rağmen, benim yerime özellikleri hiç de benden üstün olmayan bir "erkek" getirildi. Gazetenin patronuna "neden ben değilim?" diye sorduğumda, onun erkek olduğunu, daha zor durumlara (gece geç saatlere kadar çalışmak, daha yoğun çalışmak, gidilmesi gereken uzak ve zor yerlere gitmek vs. gibi bana anlamsız gelen mazeretler) daha kolay uyacağını, daha fazla özveride bulunabileceğini, bu nedenlerle bir kadın için bu görevin uygun olmadığını söyledi.

Merak ediyorum; hayatın ateşini sürekli yanık tutmak için ilkokuldan beri kendimce başardığım onca işi, gösterdiğim onca özveriyi gerçekleştirmiş kaç erkek vardır ve buna rağmen seçim yapmak geretiğinde neden bir erkek seçilir?