Başbakan Ecevit, af yasasının meclis tatilinden önce çıkarılmasına hükümet ortaklarını razı etti.
Af takıntısı, Ecevit'in özel sorunu olmalı.
Fikri, geçen yıl ortaya atmış, toplumdan gelen tepkiler nedeniyle gerilemişti. Seçim öncesi azınlık hükümeti olarak uzlaşmak zorunda olduğu ortakları yoktu. Buna rağmen meclise bir af tasarısı öneremedi.
Böyle bir zorlamanın getireceğinden misliyle fazla oy götüreceğini tahmin etti.
Çünkü Türkiye mağduru çok bir ülkedir.
Fakat Ecevit milleti dinlemiyor..
"Yapmayın, kamu vicdanını yaralarsınız" diyen İçişleri Bakanı'nı dinlemiyor..
Türkiye'deki infaz sistemi, zaten mağduru değil suçluyu koruyor. Hükümlü, her 5 yıllık hapsin 2 yılını yatıp çıkıyor.
Türk İş Genel Sekreteri Şemsi Denizer'in katli bile Ecevit'i uyandırmadı.
Rahşan Hanım affı "sevenlerin kavuşması" diye tanımlıyor. Denizer'in katili, cinayetten hapse girip yeni çıkmış bir sabıkalıdır.
Onu da tekrar kavuşturacak mı?
Halk istemiyor
Her gün yakaran, köpüren mektuplar yağıyor vatandaşlardan.. Osman Y. diyor ki:
"Ağabeyim, alacağını istedi diye borçlusu tarafından öldürüldü. Şimdi bu katili affetmeye hazırlananlar hangi hakla kendilerini adaletin yerine koyuyor?"
Yener U. yazıyor:
"Cezanın terbiye edici etkisinden yararlanmamış bir sürü suçlu dışarı salınacak, namuslu insanlara tekrar zarar verecek. Devletin içindeki mafya, vatandaşın kalbini söküyor. Affa destek olanların vicdanları hiç sızlamayacak mı?"
Metin Ü. isyan ediyor..
Tek çocuğu, 24 yaşındaki kızı, ehliyetsiz ve sarhoş bir trafik canavarı tarafından öldürülmüş.. Dört yıl hapse mahkum edilen "canavar" infaz yasasına göre yatacağı 1.5 yıl hapse bile boyun eğmemiş. Amerika'da affın çıkmasını bekliyormuş.
"Şimdi, içerde yatanlar teslim oldukları için, mağdurlar ise haklarını (öclerini) kendi elleriyle almadıkları için pişmanlık duyacaklardır" diyor. Çok haklı.
Yargılı infazı tıkayan siyasetçiler yargısız infazların kışkırtıcılığını yapıyor!
Ecevit bunların mı umudu olacaktı?
Affı tezgâhlayanlar acaba onlara bir de madalya mı verecek?!
Hükümet ortakları, af tasarısını ortak bir çalışma grubuna hazırlatacak. Çerçeve, basın, öğrenci ve memur sicil affı ile sınırlı kalmayacak. Ecevit, Türkiye'yi ateşe atan 1974 affındaki günahını tekrarlamaktan vazgeçmeyecek.
Ortakları da, affın vatandaşa ve hukuk devletine çıkaracağı kirli faturayı iktidar uğruna sineye çekecek.
Biz bu dönem meclisinin özveri ve sorumluluk açısından ortaya koyduğu farklılığı, af konusunda da göstereceğini ümit ediyoruz.
Siyasetin kaybolan saygınlığını, gece yarılarına kadar çalışarak yeniden inşa eden bu meclis Ecevit'e direnebilir..
Devletin temeli olan adaleti dinamitleme suçuna katılmayı reddedebilir!
