|
Hüzün ve sevinç
Asker,halk, muhalefet... Yugoslavya'da herkes aynı şeyi istiyor: Ülke ekonomisini 50 yıl geriye götüren Sırp diktatör Slobodan Miloseviç'in iktidardan inmesi.
Savaş suçlusu ilan edilmiş bir başkan istemeyen, muhalefete göre "gözü açılan" Yugoslav halkı her gün sokaklara dökülüyor. Belgrad'da başlatılan "Miloseviç gitmeli" kampanyasında 20 günde 550 bin imza toplandı. Asker de ayaklanma noktasında. 7 ihtiyat, Kosova'da geçirdikleri günlerin paralarını alamadıkları için ölüm orucuna yattılar. Muhalif liderlerden Zoran Cinciç, "Ülke çıkarını korumak zorundasınız. Ve tek yol, Miloseviç'in gitmesi" diye orduya ayaklanma çağrısında bulundu. Kısaca, Yugoslavya'da herkesin yüzünde diktatör çekip gitmediği bir hüzün okunuyor. Tıpkı, elinde "İstifa" yazan bir pankartı tutan küçük Sırp kızın yüzündeki gibi...
New York'taki JFK Havaalanı'nda dün farklı bir heyecan vardı. Amerikan bayrağı tutan 300 kişi heyecanlarını mırıldandıkları Arnavutça şarkılarla bastırmaya çalışıyorlardı. Kolay değildi onlar için. Bir uçak yolculuğu sonrası Kosova'ya, evlerine döneceklerdi. Onlar ABD'ye yerleştirilen 9 bin 700 mülteciden eve dönecek ilk gruptu... Uçağa binmelerinden önce 2 yaşındaki Agnesa Sadriju'nun söylediği iki kelime, herkesin yüzüne hazin bir gülümseme yerleştirdi: Thank You!... Önce Makedonya, sonra da otobüsle Kosova... Birleşmiş Milletler uzmanları onları çoktan uyarmıştı: Evlerin yüzde 40'ı yakıldı. Yüzde 54'ünde ise ağır hasar var. Bunlardan biri sizin eviniz olabilir... Okul ve dispanserlerin de yüzde 50'si ciddi hasara uğramıştı. Kosova köylerinin yüzde 40'ında da temiz içme suyu yoktu... Kimin umrunda?... Eve dönüldü ya...
|
Copyright © 1999, MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş. - Tüm hakları saklıdır
|