Şu mektubu okursanız, herşeyi apaçık olarak göreceksiniz. İnşallah sizler gibi yetkili kişiler okur da, bu yaraya bir parmak basar.
"Sevgili Ahmet ağabey,
Ben 1968 Çorum doğumlu Cemal Özmen... Parçalanmış ve sahipsiz kalmış bir ailenin en son ferdi olarak İzmir'deki ağabeyimin yanına yerleştim. İşsizdim ve bunalımdaydım. Bunun sonucu kendimi kötü bir ortamda buldum. Hırsız olmuştum. Hırsızlık çetesinin içine düşmüştüm. Anlamıştım fakat benim için çok geçti. Onlarla tanışmam, gezmem bile bir suçtu. Bütün samimiyetimle söylüyorum, kimsenin bir iğnesini çalmamama rağmen beni kendilerine suç ortağı yaptılar. Ve sonuçta suçluydum, cezamı çektim. Fakat onlarla aramızdaki fark, o kişiler bu işi meslek edinmiş, ben ise tamamen iradem dışı bu ortamdaydım. Bütün amacım kaldığım yerden tekrar başlamak ve onurlu yaşamaktı. Ve başardım, evlendim, çevrem değişti. Kişilerin bana olan güvenlerini tekrar kazanmayı başardım. Fakat asıl yaşam, suç ve ceza şimdi başlıyordu.
1995 yılında evlendim, şimdi 2 çocuğum var ve bu çocuklarım benim geçmişteki suçlarıma ortak oldu. Asıl cezayı şimdi çekiyorum. Sabıkalı olduğum için bana hiçbir şirket, hiçbir fabrika iş vermiyor. İş makinası kullanıyordum fakat şimdi sırf sabıkamdan dolayı iş bulamıyor, eşimin ve çocuklarımın karşısında eriyip, gidiyorum. Benim emsallerim mal-mülk sahibiler, ben ise iş bulmakta, evime ekmek getirmekte bile güçlük çekiyor, psikolojik bir bunalım geçiriyorum. Çevremdeki insanlara bakıyorum, kendimden nefret ediyorum. Çocuklarımı sevemiyorum çünkü onlardan artık utanıyorum. Artık insan olmak istiyorum, bu ülkenin her şeyinden bir vatandaş olarak yararlanmak, aş bulmak istiyorum. Kısacası artık bu ülkede birileri beni insan yerine koymalı, başım dik gezmeliyim.
Ahmet ağabey, benim söylemek istediğim, terör suçluları bile pişmanlık yasalarından yararlandıklarına göre, ben cezamı çekmiş biri olarak, sabıkamı affedecek beni tekrar insan sınıfına koyacak bir merci arıyorum. Sadece beni affedecek bir merciye ulaşabilirsek, aşı da, işi de, parayı da kendim bulabilecek güce, mesleğe ve gençliğe sahibim. Örneğin; Bayındır Holding'le Pakistan'a iş makinası operatörü olarak gidecektim fakat sabıkadan dolayı götürmediler. Birileri çıkmalı, "Oğlum seni tekrar vatandaşlığa kabul ediyoruz" demeli, tekrar haklarımı bana geri vermeli... En azından pişmanım, aile reisiyim. Yetiştirmek ve bakmakla yükümlü olduğum çocuklarım ve eşimin hatırına... Cumhurbaşkanına, Adalet Bakanlığı'na, Başbakana ancak sizin ulaşmanız mümkün olur. Bu üç merciden biri benim derdimi halletme yetkisine sahiptir sanıyorum. Affetmeliler çünkü artık iş, aş, para ve kendimi insan olarak görmek istiyorum.
Cemal Özmen, Kovakalan Köyü-Ortaköy/Çorum"
NOT: Sevgili okurlarım, müsaadenizle bir süre izin yapmak istiyorum. Anlayışla karşılayacağınıza eminim. Köşe kapalı ama dükkan açık. Görevli arkadaşlarım bu süre içinde çalışacaklar ve notlarınızı aksatmadan alacaklardır. Siz atışa devam edin.
