GÜVERCİNİN FAYDASI
Bunun yanısıra, yumuşak bir yapısıyla çalışanlarının motivasyonunu artıran bir patronun da sözlerini anımsamak gerek: "40 yıldır beraber çalıştığım arkadaşlarım ve 40 yıldır benimle birlikte çalıştığımız pazarı genişletmeye çalışan bir rakibim var. İkimizin de birbirimizi silmek gibi bir çabası yok. Onun için birbirimizi değil, kendi işimizi düşünüyoruz. Sonuçta ikimiz de çok kazanıyoruz."

Amacımız, iki yönetim tarzından hangisinin daha iyi olduğu sonucuna varmak değil. Çünkü bugünkü şartlar, kişilerin bir ömür şahin ya da bir ömür güvercin olarak yaşamasına izin vermiyor. Sonuçta hem bizim hem de görüştüğümüz danışmanların bakışı aynı noktada birleşiyor: Şahin ya da güvercin olmak değil, ne zaman şahin ne zaman güvercin olduğunu bilmek önemli...

Yönetim daşınmanları ne diyor?

ULAŞ BIÇAKCI
Yönetim tarzı şirketin içinde bulunduğu aşamaya, sektöre, rekabet koşullarına göre değişir. Şartlar ve durum belirleyicidir. Burada en kritik nokta ne zaman kartal ne zaman güvercin olacağını bilmekte. Hayat boyu kartal ya da ömür sonuna kadar güvercin olmak doğru değil. Bir şirketin genel müdürüyken başarılı olan kişi, holdingin genel müdürü olduğunda aynı anlayışla kalamaz. Örneğin globalleşmen gerekiyorsa kartal olup uçacaksın. İşler iyi olduğunda, pazar koşulları çok zorlamadığında güvercin olacaksın. Ama pazara biri girip senin canını yakmaya başladığında yeniden kartallaşacaksın. Artık kimse "Benim karakterim bu arkadaş, ben değişmem" deme lüksüne sahip değil.

ASLIHAN ÖZYILDIRIM
Bugünkü yöneticinin çalışanına karşı şahin ya da güvercin olması değil, onu izleyeceği kontrol mekanizmasını kurabilmesi önemli. Sistemi kontrol eden yönetici, insanların performansının artmasını da sağlıyor. Burada anahtar kelime ölçümleme. Takımının performansını iyi ölçen yönetici, iyi bir "bilen" haline geliyor, ona göre tavsiyelerde bulunarak sürekli başarıya ulaşabiliyor. Kısacası, sistemi başarılı kuran yönetici için çalışanına karşı şahin ya da güvercin olmanın önemi yok. Pazar açısından ise herkesin şahin olması gerektiğini düşünüyorum, çünkü şirketler artık ayakta kalmak için büyümek zorunda ve büyümek için agresif olmak durumundasınız. Global rekabet sizi buna zorluyor.

İBRAHİM KAVRAKOĞLU
Bence ikisi de değil. Çok munis bir yönetici yeterli denetim ve motivasyonu sağlamadığı için gevşeklik oluyor. Bu da verimsizliği çağrıştırıyor. Çok şahin yöneticiye de adam dayanmıyor, altı ayda bir genel müdür değiştiriyor. İnsanların onuru her şeyin üzerinde. Yiğidi öldür ama onurunu kırma. Bunun parasal telafisi yok. Ben yöneticinin ölçülü ve tatlı sert olmasından yanayım. Sıkılık şart ama tadını kaçırmamak lazım. Hakkaniyetli olursanız sorun kalmaz. Pazarda ise atak ve hırslı olmak şart. Çünkü pazar acımasız, rekabet çok. Kısacası pazara karşı yarış, elemanlara karşı uzlaşı önde olmalı.

DÜNDAR AYTAR
Agresiflik bir yere kadar insanı yükseltir. Ama bence yumuşak ve etrafın ne hissettiğine saygılı olan, çevresindekilerin karakterine göre davranan insanlar daha makbuldür. Sonunda bir patron ya da yönetici insan malzemesiyle karşı karşıya. İnsanlara olumlu yaklaşmayıp üzerlerinden silindir gibi geçen patron, yanında mutsuz inrsanları çalıştırır. Mutsuz insanlar da mutsuzluklarını bir şekilde mutlaka tahsil ederler. Arasıra başarısızlığını kabul eden, ödül veren, insanların ihtiyaçlarını iyi bilen kişilerin daha makbul olduğunu düşünüyorum. Ama neyi ne zaman yapacağını bilmek de çok önemli.