Kutsal Çocuk-İlahi Çocuk" figürü hemen bütün dinlerde tekrar tekrar görülen bir figürdür. Ama yine de Afrika'da ortaya çıkan Şerif olayında olduğu gibi bu tür vakalar idraki zorlayan olgularla insanlığı şaşırtmaya devam ediyor. 5 yaşında bir çocuk düşünün ki, etrafında oluşan inançlı kitle yüzbinleri aşsın, bunlar henüz beş yaşındaki bir çocuğu adeta peygamber mevkine yükseltsin.
Evet, Şeyh Şerif, henüz 5 yaşında. Efsanesi doğduğu gün başlıyor. Tanzanya'da katolik bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Şerif, henüz dört aylıkken düzgün bir ifadeyle konuşmaya başlamış. Ağzından dökülen ilk sözler de 'Allahuekber' olmuş. Bu mucizevi olay üzerine Şerif'in ailesi İslam'ı seçmiş. Şerif'e ilk iman edenler aile fertleri, ama bugün artık yüzbinlerce kişi, kuşkusuz zeka seviyesi olağanüstü yüksek olan bu çocuğa Allah'ın elçisi gözüyle bakıyor. Şerif'e gittiği her yerde eşlik eden ve genç akrabasına içtenlikle inandığı her halinden belli olan amcası Vekir, "Şerif henüz üç yaşındayken her gece İhlas suresini üç bin kere okuyarak zikrederdi" diye anlatıyor yeğeninin marifetlerini.
Şerif, bütün bunlar bir yana bırakıldığında bile olağanüstü yetenekli bir çocuk; 5 yaşında tam dört dil konuşuyor. Anadili Swahili'nin yanı sıra, İngilizce, Arapça ve Fransızca bildiği söyleniyor. Nitekim O'na yaklaşabilen az sayıda Batılıdan biri olan Sygma ajansının muhabiri, Fransızca'yı hem akıcı, hem de yetkin bir şekilde konuşabildiğine şahsen tanık olmuş.
Sygma muhabiri, Şerif'i 5-8 Mayıs tarihleri arasında Dakar'a yaptığı yolculuk sırasında görüntülemiş. Şerif'in halkta uyandırdığı heyecan ve coşkunun derecesine bizzat tanık olmuş.
Gerçekten de Senegalliler Şerif'e çoktan inanmışlar. Şerif'in üç günlük yolculuk sonrasında ulaştığı Dakar'da ilk gün verdiği vaazı 15 bin kişi izliyor. 7 Mayıs günü Dakar'da bulunan Ulu Cami'deki cuma namazına katılan Şerif'i görmek, ona biraz yakın olmak içinse 60 bini aşkın insan birikiyor. Geçtiği yollara dizilen binlerce insan onu görebilmek için çırpınıyor, arabasının ardından koşuyor, konuşmasını yaparken çıktığı kürsüye biraz olsun yaklaşabilmek için insanlar birbirini eziyor.