F.Bahçe, Tofaş'a karşı kullanabileceği bütün silahları kullandı. Bütün mermilerini boşaltıp, adeta kanının son damlasına kadar mücadele etti. Ancak sarı-lacivertlilerin kazanması için değişmeyen bir kural var; "İbo atacak, Tabak tutacak, diğerleri de işlerini iyi yapacak."
Dün Tabak tuttu, ama İbo 14 atışta sadece 5 basket buldu. Son 12 dakikadaki 29-15'lik Tofaş üstünlüğünde İbrahim 5 şutunda isabet bulamazken, serbest atışlarda 4/8'de kaldı. Diğer önemli skor gücü Gilmore da sakatlanıp devre dışı kaldı. Üç faktörden ikisi olmayınca, F.Bahçe'nin şansı kalmadı.
Tofaş çok ilginç bir takım. Un, yağ, şeker var, ama karıştırınca ortaya çıkan şeyin helva ile alakası yok. Malzemeden ne kadar koyduğunu iyi bileceksin. Doğru kıvamı tutturduktan sonra artık malzemeyle oynamayacaksın. Fakat aşçının bundan haberi yok.
Her pozisyonda iki alternatifi olan Tofaş, istediği zaman uzun ve kalın, istediği zaman kısa ve şutör, gerekirse ribaundcu, gerekirse şutör bir beş çıkartabiliyor sahaya. Bu durumda rakibin zayıflıklarına yönelik bir kadro ile sahada olmasını bekliyorsunuz. Ama olmuyor. Tofaş, iyi kadro olduğu için hep ayakta kalıyor, ama dünkü F.Bahçe gibi en önemli iki hücum silahı suskun bir takıma karşı bile öldürücü darbeyi bir türlü indiremiyor.
Tofaş, yine de malzeme bulduğuna dua etmeli. 24. dakikada 46-41 öndeyken, F.Bahçe'nin şahlanışıyla bir anda 53-48 geri düştüler. Bu anda sahneye çıkan beklenmedik bir isim Mehmet Okur, bir üçlükle iki tane tip yaparak maçın kaderini değiştirdi.
Bursa ekibi çok esnek bir kadro olarak sahadaki beşle sürekli oynuyor. Esnek olmak, avantajlı. Ancak kimliksiz olduğunuz zaman, F.Bahçe gibi kimlikli, ama ondan daha derin ve daha çok vurucu gücü olan bir takım, mesela Efes Pilsen, bütün eksiklerinizi yüzünüze vuruverir.
