Bir babanın en acı günü

Al Gore bir soru üzerine çevre konularına duyarlılığının 1989'un 3 Nisan'ında oğlunun geçirdiği trafik kazasıyla başladığını anlattı.
Oğlu henüz altı yaşındayken elinden fırlayıp gözlerinin önünde bir otomobilin altında kalmış ve aylarca hayat mücadelesi vermiş. Bir babanın yaşayabileceği en büyük acılardan biri.
30 gün boyunca oğlunun başından ayrılmadan beklemiş. "Eğer bir şansım olsa tekrar 3 Nisan 1989'a dönmek isterim, oğlumun elini daha sıkı tutabilmek için" deyip ekledi:
"Ama zamanı geri döndürmenin mümkün olmadığını biliyorum. Onun için oğluma ve gelecek kuşaklara daha iyi bir dünya bırakabilmek için mücadele ediyorum. El ele verirsek dünyayı bekleyen tehlikelerin üstesinden gelebiliriz."
Bugüne kadar dünyanın dört bir yanında iki binin üzerinde sunum yapan, Amerika ve İngiltere'de yüzlerce genci aynı sunumu küçük kasabalarda, köylerde yapması için eğiten Gore, bir insanın ne çok şey değiştirebileceğinin kanıtı olarak duruyor.