 |  |
 |
|
Çin usulü Dallas.. Ya da Shakespeare..
YIMOU Zhang adını görünce koşarak gittim Altın Çiçeğin Laneti'ne.. Unutamadığım Hero'nun (Kahraman) yönetmeniydi o.. Uzakdoğu döğüş tekniklerini bale gibi sunan, filmini akıl almaz doğa güzellikleri içine, tablo gibi yerleştiren Zhang..
Karşıma bambaşka bir Zhang çıktı.. Özellikle ilk yarıda.. Döğüşü değil, aşkı, sevgiyi, entrikayı, ihtirası, Çin Saraylarının iç yüzünü anlatan..
Dekor bu defa doğa değil.. Akıllara seza bir ihtişam içindeki Çin Sarayı.. Bu ihtişamı görünce, Türklerin niye durmadan Çin'e saldırdıklarını, Çin'in de o uzaydan bile görülen Seddi niye inşa ettiğini anlıyorsunuz..
Hele de Oscar adayı olan kostümler..
Bir İmparatoriçe var ki, Osmanlı'nın en ünlüleri, Hürremler, Kösemler eline su dökemez..
Kimin eli, kimin cebinde belli değil. Ensest.. Ana-oğul, ağabey-kız kardeş ilişkileri.. Çin Usulü Dallas..
Ya da, Çin usulü, Shakespeare.. Çünkü öte yanda da bir YorkLancester Güller Savaşı benzeri, Kasımpatı Savaşı var, finalde.. Mel Gibson'un Maya filmindeki mesaj burada aynen, sanki.. İmparatorluklar dışardan değil, içerden çöker..
Yimou Zhang ikinci yarıda, Hero'ya dönüyor.. Gene seyrine doyulmayan döğüş, savaş sahneleriyle..
Oyunculuk müthiş.. Kraliçede, Çin Sinemasının Sultanı Li Gong olağanüstü.. İmparatorda YunFat Chow döktürüyor.. Benim en çok aklımda kalan Man Li.. Saray Doktorunun kızı, veliahtın sevgilisi.. Bu nasıl bir güzelliktir.. Bir çekik gözlüye bir bakışta aşık olacağım rüyamda aklıma gelmezdi..
Altın Çiçeğin Laneti görülmeli..
|
