|
|
 |
 |
 |
|
 |
|
  |
|
Hayatım Fener
Adı efsaneler arasında yer alan Cemil Turan, SABAH'a konuştu: "En mutlu günlerim F.Bahçe bayrağı altındaydı. Benim için bir tek Fener var; gerisi boş".
Bir kuşak Fenerbahçeli olduysa bunda Cemil Turan'ın etkisi gözardı edilemez. Fenerbahçe tarihinin en önemli sayfalarından biridir Cemil Turan. 59 yaşındaki efsane, şimdilerde ailesi, 2 torunu, 2 Fenerium dükkanı ve Fenerbahçesi'yle mutlu bir hayat yaşıyor. Sözü ona bırakmadan söyleşimiz sırasında yaşadığımız bir olayı anlatalım. Oturduğumuz kafede yanımıza yaklaşan 50 yaşlarında bir Fenerbahçeli şunları söyledi: "Beni yıllar öncesine götürdünüz. O zaman idman saatlerini gazeteler yazmazdı. Sizi Dereağzı'nda beklerdik. Önce Didi gelirdi sarı Murat 124 arabasıyla. Bu, 10 dakika içinde sizin geleceğinizin işaretiydi. Nitekim gelirdiniz. Camınıza vurup o hafta kazanacağınızı söylerdik, siz de bize el sallardınız. Bizlere o günleri yaşattığınız için teşekkür borçluyuz her zaman..." Bu sözler sonrası Turan'ın sesi tuhaflaştı. Teşekkür etti. Taraftar gittikten sonra "Yanıma böyle gelenler o kadar çok ki. Onlara şimdiki yıldızlara gitmelerini söylüyorum ama benim yerimin ayrı olduğunu söylüyorlar. Daha büyük mutluluk nedir bilemiyorum" dedi. Sonra başladı anlatmaya...
* F.Bahçe'ye gelmem Emin Cankurtaran'ın sayesindedir. O dönemlerde futbolcuların fazla söz hakkı yoktu. İstanbulspor'un oyuncusuydum ve onlar da beni G.Saray'a veriyorlardı. Bir gece G.Saray kesinleşmişti. O gece hiç uyumadım. Ama sonraki gün (1972 Kasım) Emin başkan beni almayı başardı. Bu hayatımın dönüm noktası oldu.
YALNIZ F.BAHÇE'Yİ İZLERİM
* 1993'te Güven Sazak döneminde futbol şube sorumlusuydum. Rıdvan teknik direktörken, idari menajerdim. Aziz Yıldırım döneminde Mayıs 2005'e kadar altyapının başındaydım. Bunlar futbol oynadığım dönemler kadar mutlu olduğum dönemlerdir. Futbol maçlarının hastasıyım. Ama yalnızca Fenerbahçe maçı olacak. Avrupa takımları oynarken TV'ye bakmam bile. F.Bahçe'nin sıradan bir lig maçını TV'de 5. kez yayınlansın, gözümü kırpmadan izlerim. Benim hayatım Fener. Gerisi boş.
* Futbol oynarken ekonomik kaygım hiç olmadı. Hep Fenerbahçe için oynadım. Pişman da değilim asla. İstanbulspor'dayken Arsenal, F.Bahçe'deyken PSV istedi. Futbolu bırakınca Cosmos çağırdı. Bunlardan Cosmos'a gitmemem de hatalarımdan biridir. Gitsem 1-2 yıl oynayacak gücüm vardı ve iyi para kazanırdım ama yapmadım. Birilerine kızıp futbolu bırakmıştım. O sinirle tümden koptum. Sanırım dönem biraz asabiydim!
* Futbolda altyapı çok önemli. Buna çok inanırım. Ama altyapının başında da Türk olmalı, F.Bahçeli olmalı. Dereağzı benim yuvam ama geçen yıl Hollandalı ekip geldiğinde adımımı atmadım. Şimdi Şenol Çorlu ve ekibi geldi. Doğru hamleler bunlardır. Fenerbahçeliliği bu tür insanlar bilip aşılar.
* Tuncay, Kemal, Volkan gibi isimlerin F.Bahçe'ye gelmesinde emeğim var ve bu mutlu ediyor. İçlerinde en talihsizi Kemal'dir. Çok ağır sakatlıklar geçirdi. Kemal bu değil. İddia ediyorum; istediği sağlık durumunu yakalasın, F.Bahçe'nin yıldızlarından olur.
* Tuncay'ın yeri ayrı. Onu izlemeye gittim. Bir futbolcuyu izlerken önce hızına bakarım. Sonra adam geçmesi, sağlam basması. Ardından da karakteri. Tuncay'da bunların hepsini gördüm. Eksikleri var hala. Şanssızlığı futbola 16 gibi geç bir yaşta başlaması. Ama düşündüğüm yolda ilerliyor ve bu beni mutlu ediyor. Benim Avrupa'daki gol rekorumu geçmesi ise bana gurur verdi.
DENİZ DERİNSU
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
