|
Aklım Mardin'de kaldı
Mardin'in evleri "taştan."
Taşlar "bembeyaz."
Zaman içinde "hafifçe sararmışlık" var, o kadar. Ama Deyrulzafaran Manastırı'nın taşları "daha koyu." Daha sarı.
Söylenceye göre manastır yapılırken, kirecin içine safran katılmış. Safran, manastıra "sarımsı bir renk" vermiş.
Mardin'de halk arasında anlatılıyor ki:
Manastırda yaşayan rahipler, bir zamanlar, "safrandan ilaç yaparlarmış."
Onun için rahipler "safran yetiştirirlermiş."
Sabah uyandık, sokağa çıktık, burnumuza safran kokusu geldi. Akşam serinliğinde aynı koku. Camiye, manastıra gittik yine safran kokusu.
Ne kokusuna doyabildik ne de Mardin'e. Aklımız Mardin'de kaldı.
|
