Gençler hayatı otomatik değil farkında yaşayın

SABAH gazetesinin TNS Piar ile ortaklaşa gençler üzerine yaptığı araştırmasını takip ediyorum. Bu konuda yazmak istediklerimle gazetenin bütün sayfalarını doldurabilirim ancak kendimi bu köşeye sığdırmak zorundayım. Dünyanın her yerinden gelen öğrencilerimle (Türkler dahil) edindiğim tecrübeyle yazıyorum; gençlerin büyük bir çoğunluğunda gördüğüm en büyük eksiklik, farkında yaşamıyor olmaları... Strese karşı otomatik pilotta, otomatik reaksiyonlar göstererek yaşıyorlar. Şartlara ve özellikle negatif hislerine farklı bakış açısı geliştirecek kaynaklardan yoksun pek çoğu. Kıskançlık, öfke ve hayal kırıklığı gibi negatif hisleri, davranışlarla birbirine karıştırıyorlar. Ne yazık ki kendileriyle başa çıkabilecek hiçbir anahtar yok ellerinde! Gençlerin, ruhsal açıdan daha dolu bir hayat yaşamalarını sağlayacak anahtarların, eğitim sisteminde daha yoğun olarak ele alınmasını her zaman hayal etmişimdir. Seçmeli ve kredili ders olarak yoga, Amerika'da çok yayılmaya başladı. Ben de öğrencilerime, yoganın derin felsefesinden çok, 'farkında yaşam'ı hayatlarına en kolay şekilde nasıl adapte edebileceklerini öğretmeye çalışıyorum. Onlara bilinçli yaşam için bir seçimleri olduğunu göstermeye çalışıyorum.

ANNE-BABANIN ROLÜ
Ailelere gelince; pahalı ve güzel hediyeler almak, iyi okullara göndermek; çocuğunuzun kendine güvenli, sağlam bir karakterinin oluşmasına maalesef yeterli olmuyor. Öncelikle iyi annebaba kavramınızı gözden geçirin. Kitapları Amerika'da best seller listesinde yer alan Psikolog Dr. Phil Mc Graw, anne/baba ile iletişimleri ne kadar kuvvetliyse, gençlerin problemlerden o kadar uzak kaldıklarını belirtiyor. Eğer çocuğunuzla veya anne/babanızla aranızda istediğiniz iletişimi kuramıyorsanız, Mc Graw şunları öneriyor:

GENÇLER:

* Anne ve babanızın istediğinizi yapmalarını istiyorsanız, onların ihtiyaçlarını da anlamanız gerekir. Mesela en önemli ihtiyaçları sizin güvenli, tehlikeden uzak olduğunuzu bilmeleridir.

* İsyan ederek istediğinizi elde edemezsiniz. Kapıyı çarpmak da bir iletişim yolu değildir. Aranızdaki problemleri çözmenin ve güvenlerini kazanmanın en iyi yolu konuşmaktır.

* Eğer annenizin evi toplamaya yardım istemesinden bıktıysanız, yardım edin.

* 'Annem ve babam benim eğlenmemi istemiyor' diye düşünmek yerine, sorumluluk sahibi olduğunuzu ispatlamanız gerekiyor.

ANNELER VE BABALAR:

* Diktatör olarak çocuğunuza istediğinizi yaptıramazsınız. İletişim ve karşılıklı katılım anahtardır.

* Verdiğiniz kararların sebebini onlarla tartışın. Sadece 'hayır' demek yeterli değil, bu onların isteklerinden vazgeçmelerini sağlamaz. Çocuklarınıza takip edebilecekleri bir yol göstermeniz gerekir.

* Çocuklar davranışlarının sonuçlarını yüzde 100 kestirebilmeliler. Sonucu bilerek davranış seçimlerini yapsınlar.

* Çocuğunuza verecek en büyük destek, sesiniz ve kulağınızdır. Yapılan araştırmalar, gençlerin anne/ baba tarafından sorgulanmayı değil, onlarla konuşmak, paylaşmak istediklerini gösteriyor.