 |  |
 |
|
Altın Bilezik
 Mersin'de, Akdeniz Belediyesi bir proje uyguluyor.
Adı "Altın Bilezik."
1.600 genç kız kurs görüyor.
Meslek öğreniyor.
"Sertifika" alıyor.
"Altın Bilezik"
sahibi olan genç kız "nakış dikiyor."
Günde "2 milyon, 3 milyon, 4 milyon" kazanıyor.
Onun için "büyük para."
Para kadar, hatta paradan da önemli bir şey var.
Genç kız, kendi deyimi ile "sosyalleşmeyi" öğreniyor.
Yıllardır Mersin'de ama "denizi görmemiş."
Belediye Başkanı'nın eşi Şafak Yücesoy, kursiyerleri "pikniğe, gezmeye, denize götürüyor."
Genç kızlar "insan yerine konduklarını" söylüyorlar.
Genç Kürt kızı sahilde başını açıvermiş:
- Amaan, şu başımdakini çıkarayım da saçlarıma biraz deniz kokusu sinsin.
Kursa gitmek demek "evdeki baskıdan kurtulmak" demek.
"Karanlığa ışık" demek.
"Zincirlerin kırılması" demek.
Kürt kadınlar "anarşiden, terörden, kavgadan" bıkmışlar.
"İkrah ettik, nefret ettik" diyen diyene.
İstekleri "barış, huzur."
Mutlu bir evlilik. Ama "kumasız" evlilik... Evin "tek kadını" olmak.
Ah bir de şu "örgüt baskısı olmasa... Kadın rahatlayıverecek."
Belediye bölgede "değişik hizmetler" veriyor.
Örneğin evlere "psikolog" gönderiyor.
Genç bir kıza sorduk:
- Size de psikolog geldi mi?
- He geldi ya.
- Seninle konuştu mu?
- Evde yaşayırik 12 kişi... Bana sıra gelmedi.
Kursa gidip "Altın Bilezik" sahibi olan ve günde "4 YTL" kazanan kız "abi" dedi:
- Gasteci abi... Artık benim de ekonomik özgürlüğüm var... Büyümeden evlenmem... Ve kimsenin de ikinci karisi olmam... Annemin kaderine isyan edirem.
|
