|
Her şehrin damak tadı ayrı
|
|
Halep'ten çıkan bu yemek Antakya, Tarsus, Mersin ve Adana'da salçalı, mevsimine göre banaduralı (Güneydoğu'da domatese verilen ad), soğanlı, nispeten küçük, tabakaltı diye tabir edilen büyüklükte yapılır. Hamur elle açılır, rengi kırmızı olur. Antakya yöresindeki harçta kesinlikle maydanoz kullanılmaz; maydanoz yanında yeşillik olarak yenir. Kilis, Gaziantep, Nizip, Birecik ve Urfa'da ölçü büyür, çok çeşitli malzeme kullanılır. Sarımsaklı lahmacunda Gaziantep, Oğuzeli, Nizip çok özel lezzetler yaratmışlardır. Söğürmeli lahmacun sadece sarımsaklı lahmacunlara yakışır. Adana ve Mersin'de yapılan lahmacun küçüktür. Genişliği 8-10 santimi geçmez ve hamuru biraz kalın olur. İçindeki malzemeler domates, soğan, maydanoz, biber ve zırh kıymasıdır. Antakya'daki lahmacun soğan, salça ve nar ekşilidir, koyun kıyması kullanılır. Bunun da boyu 10 santimi geçmez ve yuvarlak olarak yapılır. Malzeme ise kasapta hazırlanır. Lahmacunun yanında maydanoz, nane, tere gibi yeşillikler ve turp olur, limon sıkılarak yenir. Yanında soğuk ayran içilir. Kilis'te ise iç hazırlığı domates, soğan, zırh kıyması, kırmızı veya yeşilbiber, salça, karabiber ve nar ekşisi ile kasapta veya evde yapılır, fırına yollanır. Asla maydanoz konmaz. Yuvarlak veya söbe (uzun) olarak, 30-35 santim ebadında yapılır. Gaziantep'te lahmacun harcı domates, taze biber, sarımsak, bol maydanoz, zırh kıyması, pul biber ve karabiberle kasapta hazırlanır, fırına yollanır. Malzeme çeşitliliği fazladır. Mevsimine göre soğanlı, sarımsaklı, kemeli, söğürmeli, yarpuzlu, tarhınlı, cevizli, nar ekşili olarak 30-35 santimi geçmeyecek şekilde yuvarlak ve söbe (uzun) olarak yapılır. Urfa'da ise lahmacun soğanlı yapılır. İç malzeme zırh kıyması, soğan, domates, evyapımı salça, isot denen pul biber, karabiber ve tarçın ilavesi ile hazırlanır. Özel bir tadı vardır.
|